Η εκδίκηση των φιλοξενούμενων!
Του Τάκη Πανούλια
25/03/2011
Δεν υπήρξε κανένας σεβασμός από τους τέσσερις φιλοξενούμενους στα τέσσερα παιχνίδια των Playoffs της Euroleague. Δύο ημέρες μετά την "άσχημη" φιλοξενία των οικοδεσποτών, επανήλθαν δριμύτεροι και προετοιμασμένοι καλύτερα, άλλοι κάνοντας μερεμέτια (Παναθηναϊκός, Maccabi, Valencia) και άλλοι ολοκληρωτικό makeover (Siena).
Μετά από τόση ένταση και καταιγισμό από μπάσκετ δεν είναι εύκολο να κάνεις σπουδαίες αναλύσεις. Αλλά δικαιωνόμαστε σε αυτό που είχαμε τονίσει, πριν ξεκινήσουν οι σειρές, ότι κάθε πρόβλεψη είναι επικίνδυνη. Ου προβλέψεις λοιπόν γιατί θα πέσεις έξω και θα αμαρτήσεις.
Απλά μπορούμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις που θα αποτελέσουν τροφή για σκέψη στο μέλλον. Να επανεξετάσουμε ορισμένες κουραστικές φράσεις, ιδέες και πεποιθήσεις που παίρνουν την μορφή κλισέ (cliché). Πράγματα προβλέψιμα που δεν είναι τεκμηριωμένα αλλά ακούγονται θαρρείς και είναι φράσεις από το Ευαγγέλιο.
Το πρώτο παιχνίδι είναι η ευκαιρία για break από την φιλοξενούμενη ομάδα. Πρώτο παιχνίδι των ζευγαριών 4-0. Δεύτερο παιχνίδι των ζευγαριών 0-4. Πως είπατε; Ποια είναι η αλήθεια σε αντίθεση με αυτήν την σοφιστεία.
Μεταξύ δύο ισοδύναμων (ή ακόμα και περίπου ισοδύναμων) ομάδων είναι δύσκολο να κάνεις συνεχόμενες νίκες. Προσέξτε δεν έγραψα πουθενά την λέξη αποκλείεται. Απλά είναι δύσκολο οπότε εγκυμονεί το σπάσιμο της έδρας που και αυτό δεν είναι εύκολο, κάθε άλλο. Σε περίπτωση που τα ζευγάρια έχουν διαφορά δυναμικότητας είναι περισσότερο πιθανό.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν μια ομάδα κάνει το 2-0 δεν προκρίνεται αυτόματα αλλά αναγκάζει την αντίπαλη ομάδα να κερδίσει απαραίτητα τρία συνεχόμενα παιχνίδια για να προκριθεί πλέον.
Αφού το να κερδίσεις δύο συνεχόμενα παιχνίδια είναι δύσκολο φανταστείτε πόσο μάλλον να κερδίσεις τρία. Να θέλεις τρία και ο αντίπαλος σου μόνο ένα. Στις δύο προηγούμενες περιόδους που καθιερώθηκε το best-of-five στα Playoffs καμιά ομάδα που βρέθηκε να χάνει με 2-0 δεν πέρασε.
Ένα άλλο πράγμα που το ακούστηκε αρκετές φορές ήταν ότι ο Ολυμπιακός σίγουρα πρέπει να ξεχάσει το πρώτο παιχνίδι με την Siena και να μην θεωρήσει την νίκη δεδομένη στο δεύτερο αγώνα. Μετά όλοι βροντοφώναζαν ότι δεν θα το αφήσει να συμβεί ο Duda με την εμπειρία του. Μα δεν θα παίξει ο Ivkovic καλοί μου φίλοι, αλλά οι παίκτες.
Μετά από όσα άκουσαν, διάβασαν και πιθανόν αισθάνθηκαν θέλει πολύ, μα πολύ, πνευματική δουλειά για να ξανασυγκεντρωθείς στον στόχο σου. Ο Ivkovic σαφώς και ήταν συγκεντρωμένος και φοβόταν να μην γίνει αυτό που έγινε. Προφανώς και το επεσήμανε στους παίκτες του. Τώρα θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτή την ήττα σαν μάθημα για να κάνει αυτός το διπλό μέσα στην Ιταλία.
Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι στην εξίσωση ενός αγώνα υπάρχει και ο παράγοντας αντίπαλος. Ο Pianigiani και οι παίκτες του λέτε να μην έχουν εγωισμό και ικανότητες; Δεν γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε…να το μπορούμε κιόλας. Το να σχεδιάζουμε την στρατηγική μας έως το να εφαρμοστεί στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Σε τελική ανάλυση ούτε οι γηπεδούχοι και στις τέσσερις αναμετρήσεις αποκλείστηκαν ούτε οι φιλοξενούμενοι πέρασαν. Απλά τα πράγματα έγιναν ακόμα περισσότερο πολύπλοκα. Αυτό είναι καλό γιατί έχουμε σειρές με συναρπαστικά και απρόβλεπτα παιχνίδια που θα μας προσφέρουν απλόχερα συγκινήσεις. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει πάλι τις πιθανότητες με το μέρος του, ενώ Παναθηναϊκός και Barcelona είναι 50-50 πλέον.
Μια άλλη κουβέντα που ακούστηκε πολλές φορές ήταν αν μπορεί μια ομάδα να κάνει δύο πολύ καλά συνεχόμενα παιχνίδια μέσα στην έδρα του αντιπάλου. Δεν χρειάζεται και το δεύτερο παιχνίδι να είναι εξίσου όμορφο αλλά να απλά να κάνεις την δουλειά. Να κερδίσεις έστω και με έναν πόντο με άμυνες γεμάτες αυταπάρνηση, με μάχες σώμα με σώμα με προσωπικά καλάθια. Δεν παίρνεις πόντους για το καλλιτεχνικό μέρος στο μπάσκετ όπως στο καλλιτεχνικό πατινάζ οπότε ακόμα και μια χαμένη μπάλα να κερδίσεις μπορεί να σου δώσει τη νίκη.
Το έχουμε ξαναγράψει τα ομαδικά αθλήματα με μπάλα είναι χαοτικά. Δεν ξέρεις ποια αρχική συνθήκη θα σε οδηγήσει στην νίκη ή στην ήττα. Τα συστήματα επιθετικά και αμυντικά, προσπαθούν να βάλουν τάξη στο χάος και να δημιουργήσουν αυτοματισμούς που σίγουρα είναι πολύ αποτελεσματικά.
Αλλά η ροή του παιχνιδιού, η αλληλουχία των φάσεων, το τέμπο του αγώνα, ο χρόνος που πιέζει, οι αποστάσεις και ο συγχρονισμός δεν τιθασεύονται πάντοτε. Εδικά σε παιχνίδια κλειστά και μεγάλης σημασίας.
Δεν γίνεται να χορογραφηθεί τόσο εύκολα το μπάσκετ σε τέτοιο βαθμό που να μην βασίζεται στην έμπνευση της στιγμής, στον αυτοματισμό που καθορίζεται από το επίπεδο τεχνικής του παίκτη καθώς και την μεταβλητότητα της κίνησης και της ταχύτητας αντίδρασης του. Επομένως στο τέλος θα κερδίσουν οι ομάδες με τα περισσότερα αποθέματα τεχνικής, τακτικής και ψυχολογίας.
Οι σειρές δείχνουν να έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους και ήδη το 3-0 αποκλείστηκε σαν πιθανότητα και στα τέσσερα ζευγάρια. Πάρτε μια ανάσα για λίγες ημέρες και επανερχόμαστε την επόμενη εβδομάδα με ζωντανή δράση από τα playoffs της Euroleague.
Στο μεταξύ θα αναλύσουμε περισσότερο το τι έγινε και πως θα πρέπει να αντιδράσουν οι ομάδες στα νέα δεδομένα.
25/03/2011
Δεν υπήρξε κανένας σεβασμός από τους τέσσερις φιλοξενούμενους στα τέσσερα παιχνίδια των Playoffs της Euroleague. Δύο ημέρες μετά την "άσχημη" φιλοξενία των οικοδεσποτών, επανήλθαν δριμύτεροι και προετοιμασμένοι καλύτερα, άλλοι κάνοντας μερεμέτια (Παναθηναϊκός, Maccabi, Valencia) και άλλοι ολοκληρωτικό makeover (Siena).
Μετά από τόση ένταση και καταιγισμό από μπάσκετ δεν είναι εύκολο να κάνεις σπουδαίες αναλύσεις. Αλλά δικαιωνόμαστε σε αυτό που είχαμε τονίσει, πριν ξεκινήσουν οι σειρές, ότι κάθε πρόβλεψη είναι επικίνδυνη. Ου προβλέψεις λοιπόν γιατί θα πέσεις έξω και θα αμαρτήσεις.
Απλά μπορούμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις που θα αποτελέσουν τροφή για σκέψη στο μέλλον. Να επανεξετάσουμε ορισμένες κουραστικές φράσεις, ιδέες και πεποιθήσεις που παίρνουν την μορφή κλισέ (cliché). Πράγματα προβλέψιμα που δεν είναι τεκμηριωμένα αλλά ακούγονται θαρρείς και είναι φράσεις από το Ευαγγέλιο.
Το πρώτο παιχνίδι είναι η ευκαιρία για break από την φιλοξενούμενη ομάδα. Πρώτο παιχνίδι των ζευγαριών 4-0. Δεύτερο παιχνίδι των ζευγαριών 0-4. Πως είπατε; Ποια είναι η αλήθεια σε αντίθεση με αυτήν την σοφιστεία.
Μεταξύ δύο ισοδύναμων (ή ακόμα και περίπου ισοδύναμων) ομάδων είναι δύσκολο να κάνεις συνεχόμενες νίκες. Προσέξτε δεν έγραψα πουθενά την λέξη αποκλείεται. Απλά είναι δύσκολο οπότε εγκυμονεί το σπάσιμο της έδρας που και αυτό δεν είναι εύκολο, κάθε άλλο. Σε περίπτωση που τα ζευγάρια έχουν διαφορά δυναμικότητας είναι περισσότερο πιθανό.
Η πραγματικότητα είναι ότι αν μια ομάδα κάνει το 2-0 δεν προκρίνεται αυτόματα αλλά αναγκάζει την αντίπαλη ομάδα να κερδίσει απαραίτητα τρία συνεχόμενα παιχνίδια για να προκριθεί πλέον.
Αφού το να κερδίσεις δύο συνεχόμενα παιχνίδια είναι δύσκολο φανταστείτε πόσο μάλλον να κερδίσεις τρία. Να θέλεις τρία και ο αντίπαλος σου μόνο ένα. Στις δύο προηγούμενες περιόδους που καθιερώθηκε το best-of-five στα Playoffs καμιά ομάδα που βρέθηκε να χάνει με 2-0 δεν πέρασε.
Ένα άλλο πράγμα που το ακούστηκε αρκετές φορές ήταν ότι ο Ολυμπιακός σίγουρα πρέπει να ξεχάσει το πρώτο παιχνίδι με την Siena και να μην θεωρήσει την νίκη δεδομένη στο δεύτερο αγώνα. Μετά όλοι βροντοφώναζαν ότι δεν θα το αφήσει να συμβεί ο Duda με την εμπειρία του. Μα δεν θα παίξει ο Ivkovic καλοί μου φίλοι, αλλά οι παίκτες.
Μετά από όσα άκουσαν, διάβασαν και πιθανόν αισθάνθηκαν θέλει πολύ, μα πολύ, πνευματική δουλειά για να ξανασυγκεντρωθείς στον στόχο σου. Ο Ivkovic σαφώς και ήταν συγκεντρωμένος και φοβόταν να μην γίνει αυτό που έγινε. Προφανώς και το επεσήμανε στους παίκτες του. Τώρα θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτή την ήττα σαν μάθημα για να κάνει αυτός το διπλό μέσα στην Ιταλία.
Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι στην εξίσωση ενός αγώνα υπάρχει και ο παράγοντας αντίπαλος. Ο Pianigiani και οι παίκτες του λέτε να μην έχουν εγωισμό και ικανότητες; Δεν γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε…να το μπορούμε κιόλας. Το να σχεδιάζουμε την στρατηγική μας έως το να εφαρμοστεί στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Σε τελική ανάλυση ούτε οι γηπεδούχοι και στις τέσσερις αναμετρήσεις αποκλείστηκαν ούτε οι φιλοξενούμενοι πέρασαν. Απλά τα πράγματα έγιναν ακόμα περισσότερο πολύπλοκα. Αυτό είναι καλό γιατί έχουμε σειρές με συναρπαστικά και απρόβλεπτα παιχνίδια που θα μας προσφέρουν απλόχερα συγκινήσεις. Προσωπικά θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει πάλι τις πιθανότητες με το μέρος του, ενώ Παναθηναϊκός και Barcelona είναι 50-50 πλέον.
Μια άλλη κουβέντα που ακούστηκε πολλές φορές ήταν αν μπορεί μια ομάδα να κάνει δύο πολύ καλά συνεχόμενα παιχνίδια μέσα στην έδρα του αντιπάλου. Δεν χρειάζεται και το δεύτερο παιχνίδι να είναι εξίσου όμορφο αλλά να απλά να κάνεις την δουλειά. Να κερδίσεις έστω και με έναν πόντο με άμυνες γεμάτες αυταπάρνηση, με μάχες σώμα με σώμα με προσωπικά καλάθια. Δεν παίρνεις πόντους για το καλλιτεχνικό μέρος στο μπάσκετ όπως στο καλλιτεχνικό πατινάζ οπότε ακόμα και μια χαμένη μπάλα να κερδίσεις μπορεί να σου δώσει τη νίκη.
Το έχουμε ξαναγράψει τα ομαδικά αθλήματα με μπάλα είναι χαοτικά. Δεν ξέρεις ποια αρχική συνθήκη θα σε οδηγήσει στην νίκη ή στην ήττα. Τα συστήματα επιθετικά και αμυντικά, προσπαθούν να βάλουν τάξη στο χάος και να δημιουργήσουν αυτοματισμούς που σίγουρα είναι πολύ αποτελεσματικά.
Αλλά η ροή του παιχνιδιού, η αλληλουχία των φάσεων, το τέμπο του αγώνα, ο χρόνος που πιέζει, οι αποστάσεις και ο συγχρονισμός δεν τιθασεύονται πάντοτε. Εδικά σε παιχνίδια κλειστά και μεγάλης σημασίας.
Δεν γίνεται να χορογραφηθεί τόσο εύκολα το μπάσκετ σε τέτοιο βαθμό που να μην βασίζεται στην έμπνευση της στιγμής, στον αυτοματισμό που καθορίζεται από το επίπεδο τεχνικής του παίκτη καθώς και την μεταβλητότητα της κίνησης και της ταχύτητας αντίδρασης του. Επομένως στο τέλος θα κερδίσουν οι ομάδες με τα περισσότερα αποθέματα τεχνικής, τακτικής και ψυχολογίας.
Οι σειρές δείχνουν να έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους και ήδη το 3-0 αποκλείστηκε σαν πιθανότητα και στα τέσσερα ζευγάρια. Πάρτε μια ανάσα για λίγες ημέρες και επανερχόμαστε την επόμενη εβδομάδα με ζωντανή δράση από τα playoffs της Euroleague.
Στο μεταξύ θα αναλύσουμε περισσότερο το τι έγινε και πως θα πρέπει να αντιδράσουν οι ομάδες στα νέα δεδομένα.
Είναι πνευματική δουλειά
Αν θέλει ο προπονητής της Montepaschi Siena ο Pianigiani να επιστρέψει η ομάδα του από το Βατερλό της Τρίτης καλό θα είναι να τους δείξει το παρακάτω βίντεο από την ταινία Facing the Giants.
NBA Top 3 2010-2011 NBA Season Crossovers So Far
Η σταυρωτή ντρίπλα κυριολεκτικά μπορεί να…σταυρώσει τον αμυντικό αν εκτελεστεί σωστά και με την απαιτούμενη ταχύτητα. Πάντως η σταυρωτή του Rose στο #1 είναι απίστευτη γιατί γίνεται σε πολύ περιορισμένο χώρο με τον αμυντικό κολλημένο επάνω του!!!
Έτσι λοιπόν για να το ευχαριστηθείτε σας έχω περισσότερο… Derrick Rose στο παρακάτω βίντεο.
Η μεταμόρφωση του Ολυμπιακού
Του Τάκη Πανούλια
20/03/2011
Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε υποσχεθεί να αναλύσουμε τις αλλαγές που συνέβαλαν στην μεταμόρφωση της ομάδας του Ολυμπιακού σε μια προσπάθεια να αναλύσουμε τις ομάδες που μπαίνουν στα playoffs της Euroleague, αλλά και να καταδείξουμε πόσο δύσκολη, επίπονη αλλά και απρόβλεπτη διαδικασία είναι η δημιουργία μιας ομάδας.
Πολλοί πιστεύουν ότι η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας είναι κάτι σαν συνταγή του τσελεμεντέ. Παίρνεις τα τάδε υλικά, τα παντρεύεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τα μαγειρεύεις και έτοιμο το gourmet πιάτο.
Άλλοι ακούγοντας πολλές φορές την λέξη χημεία για την ομάδα θεωρούν ότι ο προπονητής είναι κάτι σαν τον αλχημιστή που αν είναι καλός κατέχει την Φιλοσοφική Λίθο του μπάσκετ και μπορεί να πετυχαίνει πάντα το στόχο του. Αυτά όλα για το πετυχημένο προπονητή, γιατί όποιος δεν φέρει επιτυχίες θα υποστεί διωγμούς (σαν τους αλχημιστές στον μεσαίωνα) και θα χαρακτηριστεί αναξιόπιστος και άσχετος.
Σίγουρα υπάρχουν προπονητές όλων των ικανοτήτων και δυνατοτήτων αλλά είναι πάμπολλα παραδείγματα ικανών αποδεδειγμένα προπονητών που απέτυχαν και προπονητών που μετά από μια επιτυχία χάθηκαν. Το σίγουρο είναι ότι όσο και καλός και αν είναι ένας προπονητής η διαδικασία της δημιουργίας μιας ομάδας είναι ένας δρόμος δύσκολος και περίπλοκος.
Ο Alan Lambert πρόεδρος του The Basketball Highway σε ένα παλιό άρθρο του θεωρεί ότι για να χτιστεί μια ομάδα με σωστή χημεία, πρέπει πρώτα απ’ όλα, ο προπονητής να κατανοήσει τα βασικά στάδια στην ανάπτυξη μιας ομάδας.
Τα στάδια αυτά είναι:
• Το στάδιο της στελέχωσης της ομάδας.
• Το στάδιο της σύγκρουσης.
• Το στάδιο της διαμόρφωσης.
• Το στάδιο της μεγιστοποίησης της απόδοσης.
Χωρίς πολλές λεπτομέρειες σε αυτά τα τέσσερα στάδια, ένας προπονητής στο πρώτο στάδιο επιλέγει το προσωπικό (παίκτες), μετά ακολουθεί το δεύτερο στάδιο που οι παίκτες με διαφορετικές επιδιώξεις, ανάγκες και ανασφάλειες, αρχίζουν να συνεργάζονται και να συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον.
Στο τρίτο στάδιο της διαμόρφωσης, η ομάδα αρχίζει να ξεκαθαρίζει τους κανόνες και τις αρχές της λειτουργίας της, και τελικά καταλήγει στο τέταρτο στάδιο, της μεγιστοποίησης της απόδοσης, που είναι και ο τελικός στόχος της κάθε ομάδας.
Οι προπονητές σε όλα τα επίπεδα με την τεχνογνωσία και την εμπειρία τους έχουν αυτή την διαδικασία αποτυπωμένη μέσα στο μυαλό τους και την εμπλουτίζουν διαρκώς. Όπως ο παίκτης έχει μια αίσθηση, μια οπτική εικόνα κάθε φορά που επιχειρεί ένα σουτ. Το ίδιο και ο προπονητής ακολουθεί κάποια βήματα σαν τον σκηνοθέτη στην δημιουργία μιας ταινίας.
Ο Ολυμπιακός
Ας δούμε πως χτίστηκε, πως ξεκίνησε να χτίζεται ο Ολυμπιακός από τον Ivkovic στο ξεκίνημα της περιόδου και ποιες διαφοροποιήσεις έκανε στην πορεία. Με άλλα λόγια ποιές από τις αρχικές επιλογές του δούλεψαν και ποιες… δεν δούλεψαν και παρά πολύ.
Pickandrolla
Η ομάδα χτίστηκε για να παίξει την Φιλοσοφική Λίθο της επίθεσης (να η αλχημεία που λέγαμε) του ελληνικού μπάσκετ, το περίφημο pick and roll με την έννοια του σκρην του ψηλού στον παίκτη με την μπάλα. Γι' αυτόν τον σκοπό αποκτήθηκε καταρχήν ο Σπανούλης και δευτερευόντως ο Nesterovic.
Το αρχικό πλάνο ήταν η μπάλα να είναι περισσότερο στα χέρια του Σπανούλη και Teodosic και λιγότερο στο τρίτο Point Guard της παρέας τον Παπαλουκά να έχει περισσότερες εκτελεστικά παρά δημιουργικά καθήκοντα! Αν σκεφτούμε ότι ο Παπαλουκάς είναι ένα Point Guard που βλέπει πρώτα την πάσα και μετά το σκοράρισμα (σαν τον Διαμαντίδη) ήταν εξαρχής ένα αμφιλεγόμενο στοίχημα που στην πορεία διαφοροποιήθηκε.
Από την κανονική περίοδο στα παιχνίδια του Top 16 αυτό άλλαξε δραματικά με τον Παπαλουκά να ανεβάζει κατά πολύ την αναλογία των assists/FG και την ομάδα να λειτουργεί πολύ καλύτερα.
Η συνεργασία Σπανούλη και Nesterovic δούλεψε από το ξεκίνημα, καθώς βοήθησε τον Σλοβένο να ενσωματωθεί γρήγορα στο παιχνίδι της ομάδας, και έδωσε στον διεθνή guard τον κυρίαρχο ρόλο που πάντα επιζητεί στις ομάδες που αγωνίζεται.
Τα άσχημα μαντάτα ήρθαν από τον Teodosic που αν και διατήρησε μεγάλο μέσο όρο στις assists ανά παιχνίδι ειδικά σε θέση Shooting Guard είχε πολύ κακές επιλογές στα σουτ και τα ποσοστά του έπεσαν δραματικά. Όντας κακός αμυντικός άρχισε να αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τον προπονητή του, που δεν έπαιρνε βοήθειες από τον περυσινό MVP της Euroleague. Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν έχει λυθεί για την ομάδα του Ολυμπιακού και θα δούμε αν θα του στοιχίσει ή όχι στο μέλλον.
Τα Small Forward που ξεχάστηκαν και ξεθώριασαν
Ένα άλλο πρόβλημα στην κανονική περίοδο της Euroleague αποτέλεσαν τα Forward του Ολυμπιακού που σαν παίκτες - ρόλου που είναι λόγω και του αγωνιστικού στυλ με το pick and roll εξαρτώνται αποκλειστικά από το παιχνίδι των Point Guards. Οι Σπανούλης - Teodosic στις διεισδύσεις όμως ψάχνουν περισσότερο τα centers κοντά στο καλάθι και πολύ λιγότερα τις λεγόμενες kick-out πάσες για περιφερειακά σουτ ή κινήσεις χωρίς την μπάλα.
Ο νεαρός Παπανικολάου, στην θέση του Small Forward, ακόμα αναπτύσσεται σαν παίκτης και παρά τα ενθαρρυντικά σημάδια στο ξεκίνημα με κάποια καλά παιχνίδια έδειξε ότι δεν είναι ακόμα έτοιμος για το επίπεδο της ευρωπαϊκής λίγκας. Με την πάροδο του χρόνου οι αδυναμίες του φάνηκαν. Ο έτερος νεαρός ο Keselj μετά το καλό παγκόσμιο που έκανε δεν φάνηκε αντάξιος των προσδοκιών και έχει απογοητεύσει.
Ο προπονητής του έβλεπε στο πρόσωπο του έναν καλό σουτέρ για να αξιοποιήσει τις περιφερειακές πάσες που αναφέραμε προηγουμένως για να ανοίξει τις αντίπαλες άμυνες. Ακόμα περίμενε και από τους δύο να τρέξουν στο επιθετικό transition με την "αθλητικότητα" τους. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές δεν παίρνουν και πάσες στις γωνίες όπως επιτάσσει το σύστημα και βγαίνουν τελείως έξω από το παιχνίδι.
Το καλό στην περίπτωση του Έλληνα forward είναι ότι προσπαθεί στην άμυνα και στα rebounds πράγμα που δεν συμβαίνει με τον Keselj τόσο σε προσωπική όσο και σε ομαδική άμυνα.
Η λύση - συρρίκνωσα τα τριάρια
Η λύση εδώ δόθηκε από τον Dusan Ivkovic με σχήματα με τρία PG, αλλά και την ενεργοποίηση του Jamon Gordon που αύξησε τον χρόνο του από 16 λεπτά την κανονική περίοδο σε 23 στο Top 16 με μια συνεισφορά 7 πόντων. Αμυντικά έδεσε περισσότερο την ομάδα πράγμα που το έκανε έτσι και αλλιώς και στην κανονική περίοδο. Έτσι το rotation στις τρεις θέσεις (PG/SG/SF) πλέον κυριαρχείται από τους Σπανούλη - Teodosic - Παπαλουκά - Gordon, και… ολίγο από Παπανικολάου - Keselj σε συγκεκριμένους ρόλους.
Ο τρίτος και καλύτερος
Το ίδιο συνέβη και στα Power Forwards που είχαμε και σε αυτούς αλλαγές στο χρόνο συμμετοχής. Η αρχική επιλογή του Duda, ο Nielsen απέτυχε να ανταποκριθεί σε έναν ρόλο που ομολογουμένως ποτέ δεν έχει κάνει στην ζωή του για να είμαστε επιεικείς με τον παίκτη. Ποτέ δεν υπήρξε το τεσσάρι σουτέρ που θα ανοίξει τις αντίπαλες άμυνες και προσπαθώντας να το κάνει η ομάδα έχανε και από την κακή απόδοση του αλλά και από το γεγονός ότι δεν βοηθούσε στο παιχνίδι του pick and roll.
Καλύτερος σε αυτό τον ρόλο ο Μαυροκεφαλίδης αλλά και πάλι δεν πρόφερε αυτό που ήθελε ο Ivkovic, την εξωτερική απειλή που τελικά ήρθε με την παρουσία του Erceg σαν βασικό Power Forward, που ειδικά στο Top 16, εντυπωσίασε. Η ικανότητα του στο μακρινό σουτ, στην κίνηση χωρίς την μπάλα και το καλό μπασκετικό του I.Q έδωσαν ότι έλειπε από το παιχνίδι της ομάδας στην συγκεκριμένη θέση.
Στην Τουρκία έδειξε καλά στοιχεία και στην άμυνα με κατά τεκμήριο δυνατότερους αντίπαλους πράγμα που δεν είχε φανεί προγενέστερα. Το ότι ήρθε σαν τρίτη λύση μάλλον τον βοήθησε τελικά γιατί τον αποφόρτισε από το άγχος αφού είδε ότι μπορεί να προσφέρει εκεί που δεν μπόρεσαν οι άλλοι δύο. Οπότε μπορεί και ο προπονητής τους εξαρχής να πίστευε ότι με την πάροδο του χρόνου θα αναπτυχθεί και θα προσφέρει στον ρόλο αυτό ή να μην εκτελούσε ανάλογα στις προπονήσεις στο ξεκίνημα.
Twin Towers (Δίδυμοι Πύργοι)
Στους Centers τα πράγματα ήταν και είναι εξαιρετικά για τον Ολυμπιακό με τους Μπουρούση και Nesterovic (επιλογή του Ivkovic) να αποτελούν από τα πλέον δυνατά δίδυμα ψηλών στη Ευρώπη.
Η απόδοση του Μπουρούση και τα νούμερα του, σε πολλές κατηγορίες, ήταν και παραμένουν εξαιρετικά, παρότι δεν έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Με καλό εξωτερικό σουτ και την μεγάλη ταχύτητα του σε σχέση τον του ύψος του αποτελεί πάντοτε στόχο των guards της ομάδας του. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι τρεις PG’s τω κόκκινων είναι πολλοί καλοί στις πάσες σε κοντινή απόσταση (σερβιρίσματα) στους ψηλούς της ομάδας μέσα στην ρακέτα.
Στην άμυνα αποτελεί φόβητρο με τα κοψίματα του (εξαιρετική ταχύτητα αντίδρασης) αν και πολλές φορές ξεχνιέται. Τον χρόνο του περιορίζει η έλλειψη αξιόπιστης κίνηση κοντά στο καλάθι, αλλά και το ότι υστερεί στο παιχνίδι του pick and roll, σε σχέση με τον Nesterovic που κόβει εξαιρετικά στο καλάθι, τοποθετείται πανέξυπνα και τα τελειώματα του με hooks είναι άριστα.
Αυτή ακριβώς η ικανότητα του Nesterovic στο pick and roll ειδικά με τον Σπανούλη αλλά και με τον Παπαλουκά τον καθιστά πολύτιμο. Το 68% που σουτάρει και το 76% στο Top 16 (37-49) είναι απίστευτο. Η παρουσία του Erceg στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να τον βοηθά ιδιαίτερα γιατί ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας απαιτεί την παρουσία ενός Power Forward που απειλεί από μακριά με το μακρινό περιφερειακό σουτ ή κινείται καλά μακριά από την μπάλα.
Όταν ο Ολυμπιακός παίζει με δίδυμους πύργους το σχήμα έχει και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Οι Μπουρούσης - Nesterovic μπορεί να παίξουν ταυτόχρονα με πραγματικά ενδιαφέρουσες προοπτικές αλλά και παγίδες.
Το "λίφτινγκ" τον ομόρφυνε
Γενικά σαν ομάδα ο Ολυμπιακός δείχνει συνεχή βελτίωση στην απόδοση του ειδικά εκτός έδρας που χώλαινε. Οι εκτός έδρας νίκες στο Top 16 αύξησαν την αυτοπεποίθηση της ομάδας και δείχνει να κυριαρχεί στους αντιπάλους του. Η βελτίωση ήρθε προφανώς μέσα από την καθημερινή δουλεία σε όλα τα επίπεδα και αφού ο προπονητής του δοκίμασε πρόσωπα και καταστάσεις για να καταλήξει στα σχήματα, το rotation και την αγωνιστική στρατηγική που ταιριάζει καλύτερα στην ομάδα.
Αν λοιπόν εξετάσουμε την πορεία του Ολυμπιακού έως τώρα θα δούμε πως οι προσαρμογές του Ivkovic σε σχέση με τις αρχικές του επιλογές έδωσαν τις απαραίτητες λύσεις για να ανεβάσει κατά πολύ η ομάδα την συλλογική της αποτελεσματικότητα. Πράγμα που επιβεβαιώνει αυτό που έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο για το οι ομάδες σαν ζωντανοί οργανισμοί, αλλάζουν προς το καλύτερο ή το χειρότερο, επανακάμπτουν, επηρεάζονται από καταστάσεις αγωνιστικές και μη.
Προπάντων θέλουν τον χρόνο τους για να ωριμάσουν σαν το καλό κρασί. Η παρουσία ενός επιτυχημένου προπονητή είναι μεγάλο πλεονέκτημα αλλά τις περισσότερες φορές θέλεις τον κατάλληλο προπονητή, στην κατάλληλη ομάδα την κατάλληλη στιγμή για να μεγαλουργήσεις.
Βέβαια δεν έχει λύσει όλα τα προβλήματα που τον βασανίζουν ο Ολυμπιακός την φετινή περίοδο. Αυτά θα τα αναλύσουμε και στην παρουσίαση και επισκόπηση των ζευγαριών με τις δύο ελληνικές ομάδες κυρίως, αλλά και των άλλων δύο άλλων ζευγαριών.
20/03/2011
Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε υποσχεθεί να αναλύσουμε τις αλλαγές που συνέβαλαν στην μεταμόρφωση της ομάδας του Ολυμπιακού σε μια προσπάθεια να αναλύσουμε τις ομάδες που μπαίνουν στα playoffs της Euroleague, αλλά και να καταδείξουμε πόσο δύσκολη, επίπονη αλλά και απρόβλεπτη διαδικασία είναι η δημιουργία μιας ομάδας.
Πολλοί πιστεύουν ότι η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας είναι κάτι σαν συνταγή του τσελεμεντέ. Παίρνεις τα τάδε υλικά, τα παντρεύεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο, τα μαγειρεύεις και έτοιμο το gourmet πιάτο.
Άλλοι ακούγοντας πολλές φορές την λέξη χημεία για την ομάδα θεωρούν ότι ο προπονητής είναι κάτι σαν τον αλχημιστή που αν είναι καλός κατέχει την Φιλοσοφική Λίθο του μπάσκετ και μπορεί να πετυχαίνει πάντα το στόχο του. Αυτά όλα για το πετυχημένο προπονητή, γιατί όποιος δεν φέρει επιτυχίες θα υποστεί διωγμούς (σαν τους αλχημιστές στον μεσαίωνα) και θα χαρακτηριστεί αναξιόπιστος και άσχετος.
Σίγουρα υπάρχουν προπονητές όλων των ικανοτήτων και δυνατοτήτων αλλά είναι πάμπολλα παραδείγματα ικανών αποδεδειγμένα προπονητών που απέτυχαν και προπονητών που μετά από μια επιτυχία χάθηκαν. Το σίγουρο είναι ότι όσο και καλός και αν είναι ένας προπονητής η διαδικασία της δημιουργίας μιας ομάδας είναι ένας δρόμος δύσκολος και περίπλοκος.
Ο Alan Lambert πρόεδρος του The Basketball Highway σε ένα παλιό άρθρο του θεωρεί ότι για να χτιστεί μια ομάδα με σωστή χημεία, πρέπει πρώτα απ’ όλα, ο προπονητής να κατανοήσει τα βασικά στάδια στην ανάπτυξη μιας ομάδας.
Τα στάδια αυτά είναι:
• Το στάδιο της στελέχωσης της ομάδας.
• Το στάδιο της σύγκρουσης.
• Το στάδιο της διαμόρφωσης.
• Το στάδιο της μεγιστοποίησης της απόδοσης.
Χωρίς πολλές λεπτομέρειες σε αυτά τα τέσσερα στάδια, ένας προπονητής στο πρώτο στάδιο επιλέγει το προσωπικό (παίκτες), μετά ακολουθεί το δεύτερο στάδιο που οι παίκτες με διαφορετικές επιδιώξεις, ανάγκες και ανασφάλειες, αρχίζουν να συνεργάζονται και να συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον.
Στο τρίτο στάδιο της διαμόρφωσης, η ομάδα αρχίζει να ξεκαθαρίζει τους κανόνες και τις αρχές της λειτουργίας της, και τελικά καταλήγει στο τέταρτο στάδιο, της μεγιστοποίησης της απόδοσης, που είναι και ο τελικός στόχος της κάθε ομάδας.
Οι προπονητές σε όλα τα επίπεδα με την τεχνογνωσία και την εμπειρία τους έχουν αυτή την διαδικασία αποτυπωμένη μέσα στο μυαλό τους και την εμπλουτίζουν διαρκώς. Όπως ο παίκτης έχει μια αίσθηση, μια οπτική εικόνα κάθε φορά που επιχειρεί ένα σουτ. Το ίδιο και ο προπονητής ακολουθεί κάποια βήματα σαν τον σκηνοθέτη στην δημιουργία μιας ταινίας.
Ο Ολυμπιακός
Ας δούμε πως χτίστηκε, πως ξεκίνησε να χτίζεται ο Ολυμπιακός από τον Ivkovic στο ξεκίνημα της περιόδου και ποιες διαφοροποιήσεις έκανε στην πορεία. Με άλλα λόγια ποιές από τις αρχικές επιλογές του δούλεψαν και ποιες… δεν δούλεψαν και παρά πολύ.
Pickandrolla
Η ομάδα χτίστηκε για να παίξει την Φιλοσοφική Λίθο της επίθεσης (να η αλχημεία που λέγαμε) του ελληνικού μπάσκετ, το περίφημο pick and roll με την έννοια του σκρην του ψηλού στον παίκτη με την μπάλα. Γι' αυτόν τον σκοπό αποκτήθηκε καταρχήν ο Σπανούλης και δευτερευόντως ο Nesterovic.
Το αρχικό πλάνο ήταν η μπάλα να είναι περισσότερο στα χέρια του Σπανούλη και Teodosic και λιγότερο στο τρίτο Point Guard της παρέας τον Παπαλουκά να έχει περισσότερες εκτελεστικά παρά δημιουργικά καθήκοντα! Αν σκεφτούμε ότι ο Παπαλουκάς είναι ένα Point Guard που βλέπει πρώτα την πάσα και μετά το σκοράρισμα (σαν τον Διαμαντίδη) ήταν εξαρχής ένα αμφιλεγόμενο στοίχημα που στην πορεία διαφοροποιήθηκε.
Από την κανονική περίοδο στα παιχνίδια του Top 16 αυτό άλλαξε δραματικά με τον Παπαλουκά να ανεβάζει κατά πολύ την αναλογία των assists/FG και την ομάδα να λειτουργεί πολύ καλύτερα.
Η συνεργασία Σπανούλη και Nesterovic δούλεψε από το ξεκίνημα, καθώς βοήθησε τον Σλοβένο να ενσωματωθεί γρήγορα στο παιχνίδι της ομάδας, και έδωσε στον διεθνή guard τον κυρίαρχο ρόλο που πάντα επιζητεί στις ομάδες που αγωνίζεται.
Τα άσχημα μαντάτα ήρθαν από τον Teodosic που αν και διατήρησε μεγάλο μέσο όρο στις assists ανά παιχνίδι ειδικά σε θέση Shooting Guard είχε πολύ κακές επιλογές στα σουτ και τα ποσοστά του έπεσαν δραματικά. Όντας κακός αμυντικός άρχισε να αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τον προπονητή του, που δεν έπαιρνε βοήθειες από τον περυσινό MVP της Euroleague. Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν έχει λυθεί για την ομάδα του Ολυμπιακού και θα δούμε αν θα του στοιχίσει ή όχι στο μέλλον.
Τα Small Forward που ξεχάστηκαν και ξεθώριασαν
Ένα άλλο πρόβλημα στην κανονική περίοδο της Euroleague αποτέλεσαν τα Forward του Ολυμπιακού που σαν παίκτες - ρόλου που είναι λόγω και του αγωνιστικού στυλ με το pick and roll εξαρτώνται αποκλειστικά από το παιχνίδι των Point Guards. Οι Σπανούλης - Teodosic στις διεισδύσεις όμως ψάχνουν περισσότερο τα centers κοντά στο καλάθι και πολύ λιγότερα τις λεγόμενες kick-out πάσες για περιφερειακά σουτ ή κινήσεις χωρίς την μπάλα.
Ο νεαρός Παπανικολάου, στην θέση του Small Forward, ακόμα αναπτύσσεται σαν παίκτης και παρά τα ενθαρρυντικά σημάδια στο ξεκίνημα με κάποια καλά παιχνίδια έδειξε ότι δεν είναι ακόμα έτοιμος για το επίπεδο της ευρωπαϊκής λίγκας. Με την πάροδο του χρόνου οι αδυναμίες του φάνηκαν. Ο έτερος νεαρός ο Keselj μετά το καλό παγκόσμιο που έκανε δεν φάνηκε αντάξιος των προσδοκιών και έχει απογοητεύσει.
Ο προπονητής του έβλεπε στο πρόσωπο του έναν καλό σουτέρ για να αξιοποιήσει τις περιφερειακές πάσες που αναφέραμε προηγουμένως για να ανοίξει τις αντίπαλες άμυνες. Ακόμα περίμενε και από τους δύο να τρέξουν στο επιθετικό transition με την "αθλητικότητα" τους. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές δεν παίρνουν και πάσες στις γωνίες όπως επιτάσσει το σύστημα και βγαίνουν τελείως έξω από το παιχνίδι.
Το καλό στην περίπτωση του Έλληνα forward είναι ότι προσπαθεί στην άμυνα και στα rebounds πράγμα που δεν συμβαίνει με τον Keselj τόσο σε προσωπική όσο και σε ομαδική άμυνα.
Η λύση - συρρίκνωσα τα τριάρια
Η λύση εδώ δόθηκε από τον Dusan Ivkovic με σχήματα με τρία PG, αλλά και την ενεργοποίηση του Jamon Gordon που αύξησε τον χρόνο του από 16 λεπτά την κανονική περίοδο σε 23 στο Top 16 με μια συνεισφορά 7 πόντων. Αμυντικά έδεσε περισσότερο την ομάδα πράγμα που το έκανε έτσι και αλλιώς και στην κανονική περίοδο. Έτσι το rotation στις τρεις θέσεις (PG/SG/SF) πλέον κυριαρχείται από τους Σπανούλη - Teodosic - Παπαλουκά - Gordon, και… ολίγο από Παπανικολάου - Keselj σε συγκεκριμένους ρόλους.
Ο τρίτος και καλύτερος
Το ίδιο συνέβη και στα Power Forwards που είχαμε και σε αυτούς αλλαγές στο χρόνο συμμετοχής. Η αρχική επιλογή του Duda, ο Nielsen απέτυχε να ανταποκριθεί σε έναν ρόλο που ομολογουμένως ποτέ δεν έχει κάνει στην ζωή του για να είμαστε επιεικείς με τον παίκτη. Ποτέ δεν υπήρξε το τεσσάρι σουτέρ που θα ανοίξει τις αντίπαλες άμυνες και προσπαθώντας να το κάνει η ομάδα έχανε και από την κακή απόδοση του αλλά και από το γεγονός ότι δεν βοηθούσε στο παιχνίδι του pick and roll.
Καλύτερος σε αυτό τον ρόλο ο Μαυροκεφαλίδης αλλά και πάλι δεν πρόφερε αυτό που ήθελε ο Ivkovic, την εξωτερική απειλή που τελικά ήρθε με την παρουσία του Erceg σαν βασικό Power Forward, που ειδικά στο Top 16, εντυπωσίασε. Η ικανότητα του στο μακρινό σουτ, στην κίνηση χωρίς την μπάλα και το καλό μπασκετικό του I.Q έδωσαν ότι έλειπε από το παιχνίδι της ομάδας στην συγκεκριμένη θέση.
Στην Τουρκία έδειξε καλά στοιχεία και στην άμυνα με κατά τεκμήριο δυνατότερους αντίπαλους πράγμα που δεν είχε φανεί προγενέστερα. Το ότι ήρθε σαν τρίτη λύση μάλλον τον βοήθησε τελικά γιατί τον αποφόρτισε από το άγχος αφού είδε ότι μπορεί να προσφέρει εκεί που δεν μπόρεσαν οι άλλοι δύο. Οπότε μπορεί και ο προπονητής τους εξαρχής να πίστευε ότι με την πάροδο του χρόνου θα αναπτυχθεί και θα προσφέρει στον ρόλο αυτό ή να μην εκτελούσε ανάλογα στις προπονήσεις στο ξεκίνημα.
Twin Towers (Δίδυμοι Πύργοι)
Στους Centers τα πράγματα ήταν και είναι εξαιρετικά για τον Ολυμπιακό με τους Μπουρούση και Nesterovic (επιλογή του Ivkovic) να αποτελούν από τα πλέον δυνατά δίδυμα ψηλών στη Ευρώπη.
Η απόδοση του Μπουρούση και τα νούμερα του, σε πολλές κατηγορίες, ήταν και παραμένουν εξαιρετικά, παρότι δεν έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Με καλό εξωτερικό σουτ και την μεγάλη ταχύτητα του σε σχέση τον του ύψος του αποτελεί πάντοτε στόχο των guards της ομάδας του. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι τρεις PG’s τω κόκκινων είναι πολλοί καλοί στις πάσες σε κοντινή απόσταση (σερβιρίσματα) στους ψηλούς της ομάδας μέσα στην ρακέτα.
Στην άμυνα αποτελεί φόβητρο με τα κοψίματα του (εξαιρετική ταχύτητα αντίδρασης) αν και πολλές φορές ξεχνιέται. Τον χρόνο του περιορίζει η έλλειψη αξιόπιστης κίνηση κοντά στο καλάθι, αλλά και το ότι υστερεί στο παιχνίδι του pick and roll, σε σχέση με τον Nesterovic που κόβει εξαιρετικά στο καλάθι, τοποθετείται πανέξυπνα και τα τελειώματα του με hooks είναι άριστα.
Αυτή ακριβώς η ικανότητα του Nesterovic στο pick and roll ειδικά με τον Σπανούλη αλλά και με τον Παπαλουκά τον καθιστά πολύτιμο. Το 68% που σουτάρει και το 76% στο Top 16 (37-49) είναι απίστευτο. Η παρουσία του Erceg στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να τον βοηθά ιδιαίτερα γιατί ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας απαιτεί την παρουσία ενός Power Forward που απειλεί από μακριά με το μακρινό περιφερειακό σουτ ή κινείται καλά μακριά από την μπάλα.
Όταν ο Ολυμπιακός παίζει με δίδυμους πύργους το σχήμα έχει και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Οι Μπουρούσης - Nesterovic μπορεί να παίξουν ταυτόχρονα με πραγματικά ενδιαφέρουσες προοπτικές αλλά και παγίδες.
Το "λίφτινγκ" τον ομόρφυνε
Γενικά σαν ομάδα ο Ολυμπιακός δείχνει συνεχή βελτίωση στην απόδοση του ειδικά εκτός έδρας που χώλαινε. Οι εκτός έδρας νίκες στο Top 16 αύξησαν την αυτοπεποίθηση της ομάδας και δείχνει να κυριαρχεί στους αντιπάλους του. Η βελτίωση ήρθε προφανώς μέσα από την καθημερινή δουλεία σε όλα τα επίπεδα και αφού ο προπονητής του δοκίμασε πρόσωπα και καταστάσεις για να καταλήξει στα σχήματα, το rotation και την αγωνιστική στρατηγική που ταιριάζει καλύτερα στην ομάδα.
Αν λοιπόν εξετάσουμε την πορεία του Ολυμπιακού έως τώρα θα δούμε πως οι προσαρμογές του Ivkovic σε σχέση με τις αρχικές του επιλογές έδωσαν τις απαραίτητες λύσεις για να ανεβάσει κατά πολύ η ομάδα την συλλογική της αποτελεσματικότητα. Πράγμα που επιβεβαιώνει αυτό που έγραψα και στο προηγούμενο άρθρο για το οι ομάδες σαν ζωντανοί οργανισμοί, αλλάζουν προς το καλύτερο ή το χειρότερο, επανακάμπτουν, επηρεάζονται από καταστάσεις αγωνιστικές και μη.
Προπάντων θέλουν τον χρόνο τους για να ωριμάσουν σαν το καλό κρασί. Η παρουσία ενός επιτυχημένου προπονητή είναι μεγάλο πλεονέκτημα αλλά τις περισσότερες φορές θέλεις τον κατάλληλο προπονητή, στην κατάλληλη ομάδα την κατάλληλη στιγμή για να μεγαλουργήσεις.
Βέβαια δεν έχει λύσει όλα τα προβλήματα που τον βασανίζουν ο Ολυμπιακός την φετινή περίοδο. Αυτά θα τα αναλύσουμε και στην παρουσίαση και επισκόπηση των ζευγαριών με τις δύο ελληνικές ομάδες κυρίως, αλλά και των άλλων δύο άλλων ζευγαριών.
Αναλύσεις και προβλέψεις
Του Τάκη Πανούλια 18/03/2011
Παραμονές μεγάλων αναμετρήσεων, όπως οι επικείμενες των playoff της Euroleague, οι προβλέψεις και οι αναλύσεις είναι πάντα σε πρώτο πλάνο. Αρέσει σε όλους μας η πρόβλεψη (π.χ. του καιρού, του αποτελέσματος ενός αγώνα, της πορείας μιας μετοχής στο χρηματιστήριο). Ο άνθρωπος ανέκαθεν ήθελε να ρίξει μια ματιά στο παράθυρο του μέλλοντος.
Το λεγόμενο forecasting δηλαδή η πρόβλεψη, η πρόγνωση των επερχόμενων γεγονότων που βασίζεται σε δεδομένα είναι και πολύτιμη αλλά και συναρπαστική διαδικασία.
Αλήθεια ποιος δεν θα ήθελε να μπορεί να προβλέπει τα μελλούμενα. Να προβλέπει λέω, όχι να τα γνωρίζει, γιατί αυτό είναι κατάρα. Στην σημερινή εποχή του στοιχήματος βέβαια κάποιοι σύγχρονοι Νοστράδαμοι μπορεί και να έχουν το χάρισμα… της ενόρασης!!! Τέλος πάντων σε αυτή την διαδικασία μπαίνουμε όλοι μας ειδικοί και λιγότερο ειδικοί.
Οι προπονητές συνήθως δεν θέλουν να δημοσιοποιούν τις προβλέψεις τους για το αποτέλεσμα ενός αγώνα ή μια σειράς αγώνων και συνήθως αρέσκονται στις αναλύσεις. Οι αναλύσεις των δεδομένων είναι πράγματα πιο χειροπιαστά. Το να παρουσιάσεις τα δυνατά και αδύναμα σημεία μιας ομάδας είναι κάτι που δεν απαιτεί μαντικές ικανότητες αλλά γνώση. Επίσης η σύγκριση των στατιστικών δεδομένων των μονομάχων ενός αγώνα είναι πράγματα μετρήσιμα. "Η στατιστική πάντα λέει την αλήθεια αρκεί να ξέρεις να την διαβάσεις".
Όλα αυτά είναι δεδομένα που χρήζουν ανάλυσης από τα τεχνικά επιτελεία των δύο ομάδων αλλά και των ειδικών περί του αθλήματος. Το να κάνεις πρόβλεψη όμως εμπεριέχει πάντα ρίσκο. Ειδικά όταν έχουμε ζευγάρια - μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ομάδες με τεράστια δυναμική και χρυσές σελίδες ιστορίας.
Οι προπονητές συνήθως παίρνουν υπολογισμένα ρίσκα για αυτό προτιμούν τις αναλύσεις από τις προβλέψεις. Προτιμούν να παρουσιάζουν τα πιθανά σενάρια ανάλογα με το ρυθμό, την τακτική και τις ειδικές καταστάσεις του παιχνιδιού. Γνωρίζουν ότι κάθε ομάδα έχει τις αδυναμίες της και αν ο αντίπαλος τις εκμεταλλευτεί καλύτερα τότε η πλάστιγγα θα γείρει με το μέρος του. Επομένως ακόμα και στις περιπτώσεις που ένα ζευγάρι έχει φαβορί προτιμούν να κάνουν ανάλυση των δύο αντιπάλων και να παρουσιάζουν τα σενάρια που βολεύουν την ομάδα Α ή την ομάδα Β.
Αυτές οι αναλύσεις όμως είναι πολύ χρήσιμες γιατί μας βοηθούν να κατανοήσουμε περισσότερο το ίδιο το παιχνίδι του μπάσκετ σε επίπεδο στρατηγικής, τακτικής και ψυχολογίας. Παρέχουν την ακτινογραφία των αντιπάλων σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο και μας δίνουν μια ξεκάθαρη ματιά του οργανισμού τους. Άρα είναι πολύτιμες για όποιον τις διαβάσει καθώς αποκτά μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για τις αναμετρήσεις που θα παρακολουθήσει.
Βέβαια δεν είναι και λίγοι (προπονητές, αναλυτές, δημοσιογράφοι), που προχωρούν ακόμα περισσότερο και δίνουν τα προγνωστικά τους για την έκβαση ενός αγώνα. Το ποσοστό επιτυχίας των προβλέψεων αυτών έχει να κάνει με την σοβαρή μελέτη των ομάδων αλλά και μια δόση τύχης.
Σε αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό να δούμε και πότε έγινε μια συγκεκριμένη ανάλυση ή πρόβλεψη. Γιατί όσο περισσότερο απέχει από την ημερομηνία του αγώνα, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα κάποια δεδομένα να έχουν αλλάξει δραματικά. Πόσο μάλλον σε μια σειρά αγώνων Best-of-five series (2-2-1 format), των playoff της Euroleague. Ένας τραυματισμός κάποιου παίκτη-κλειδί, μια αλλαγή στο ρόστερ, μια ήττα ή ένα γεγονός που μπορεί να διαταράξει την ψυχολογία της ομάδας, είναι παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν θετικά ή αρνητικά την συλλογική αποτελεσματικότητα μιας ομάδας.
Το πολυπόθητο break (σπάσιμο της έδρας) στο πρώτο παιχνίδι της σειράς για παράδειγμα μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω αλλά μπορεί και να μην σημαίνει και τίποτα. Ακόμα και μια δήλωση ενός αντιπάλου, μια συμπεριφορά μπορεί να θίξει τον εγωισμό της αντίπαλης ομάδας με αναπάντεχα αποτελέσματα.
Η συλλογική αποτελεσματικότητα μιας ομάδας είναι τόσο πολύπλοκη διαδικασία που καθορίζεται από πάρα πολλούς παράγοντες και πολλοί από αυτούς είναι αστάθμητοι. Τραυματισμοί, διαιτησία, μεταβολές στην ψυχολογία, η αντίδραση των φιλάθλων, αλλαγές του momentum ενός αγώνα (ψυχολογική φορά) από μια και μόνο φάση. Όποιος πάει έτοιμος στην μάχη.
Γενικά αν θέλετε την άποψη μου για να γίνει μια πρόβλεψη για το ποια ομάδα θα επικρατήσει πρέπει να υπολογίσουμε τα παρακάτω:
1. Ποιος έχει το πλεονέκτημα της έδρας
2. Να γίνει υπολογισμός των δυνατών και αδύναμων σημείων (πλεονεκτήματα/μειονεκτήματα)
3. Να κάνουμε σύγκριση και συσχετισμό των στοιχείων των δύο ομάδων
4. Να κάνουμε την πρόβλεψη
Κατά την προσωπική μου άποψη κερδίζει αυτή η ομάδα που πάει έτοιμη στην μάχη. Αυτό προϋποθέτει μια σειρά από πράγματα. Η ομάδα που μπαίνει σε κρίσιμους αγώνες θα πρέπει:
• Να έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο
• Να δείξει σεβασμό προς τον αντίπαλο
• Να έχει αυτοπεποίθηση
• Να διαχειριστεί σωστά τον φόβο / άγχος
• Να είναι σε εγρήγορση
Τα προπονητικά επιτελεία (η ηγεσία) είναι σημαντικό να έχουν ξεκάθαρες σκέψεις για τον τρόπο αντιμετώπισης των αντιπάλων τους, σε επίθεση και άμυνα, αλλά και κάποιες τακτικές - έκπληξη για τους αντιπάλους τους. Μπορεί ο τρόπος δράσης μιας ομάδας να αναπτύσσεται μέσω της συνεργασιών των μελών της ομάδας με τον χρόνο (στρατηγικές δράσεις, αυτοματισμοί, ρουτίνες, τακτικές) αλλά οι προπονητές πάντα σε τέτοιες στιγμές ετοιμάζουν το κάτι παραπάνω για να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο πάγκο.
Τα DVD παίρνουν φωτιά και η ανάλυση του αντιπάλου (κατασκοπεία) είναι εξονυχιστική. Η στρατηγική (άλλο πράγμα η τακτική) πρέπει να σχεδιαστεί προσεκτικά και να υπάρχον και εναλλακτικά σενάρια σε περίπτωση που το αρχικό πλάνο δεν περπατήσει. Αυτός που προγραμματίζει και προετοιμάζει είναι σε πιο πλεονεκτική θέση για να νικήσει (Sun Tzu’s The Art of War).
Η ομάδα πρέπει να αντιμετωπίσει τον αντίπαλο της με σεβασμό έτσι ώστε να έχει αξιολογήσει και την παραμικρή λεπτομέρεια. Να μην αφήσει τίποτα στην τύχη. Και σαν τακτική η ταπεινότητα μπορεί πολλές φορές να κάνει τον αντίπαλο να νοιώσει υπεραισιόδοξος και αλαζονικός. Έτσι την πατάνε πολλές φορές τα λεγόμενα φαβορί.
Σε τέτοιες αναμετρήσεις είναι απαραίτητη η ανάγκη για αυτοπεποίθηση. Χωρίς αυτή κανείς δεν είναι ικανός να εκπληρώσει στόχους του. Η αυτοπεποίθηση στις ομάδες χτίζεται σταδιακά μέσα από τις επιτυχίες, αλλά πολλές φορές εξαρτάται από τις συνθήκες την ώρα του αγώνα. Είναι μια δυναμική διεργασία η αυτοπεποίθηση και η επιτυχία που μαζί με άλλους παράγοντες καθορίζουν την απόδοση μιας ομάδας.
Μια άλλη βασική αναγκαιότητα είναι οι παίκτες να βιώσουν και να αξιολογήσουν προσεκτικά την αίσθηση του φόβου της αποτυχίας και του άγχους. Για τους νεαρούς αθλητές (τους πρωτάρηδες), πρέπει να γίνει μια πιο προσεκτική προετοιμασία. Για τους έμπειρους αθλητές ο φόβος και το άγχος υποτίθεται πως χαλιναγωγούνται και εξαφανίζονται εντελώς. Συνήθως τον αφήνουν να υπάρχει σαν ένας χρήσιμος φίλος. Να τους θυμίζει ότι δεν πρέπει να εφησυχάζουν άσχετα αν έχουν βρεθεί ξανά σε παρόμοιες περιστάσεις.
Η ομάδα (παίκτες - προπονητικά επιτελεία) πρέπει να είναι σε πλήρη εγρήγορση. Ειδικά σε μια σειρά αγώνων τα δεδομένα μπορεί να αλλάξουν πολλές φορές. Οι αλλαγές μπορεί να είναι δραματικές και μέσα στο παιχνίδι. Μια φάση μπορεί να αποτελέσει ψυχολογική στροφή σε βαθμό που να επηρεάσει την μετέπειτα εξέλιξη του αγώνα. Είναι αυτό που οι αμερικανοί ονομάζουν turning points ή shifts of momentum.
Επομένως η τακτική της ομάδας κατά την διάρκεια του αγώνα (σε αυτό διαφέρει η τακτική από την στρατηγική) πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τον αντίπαλο. Σε κάθε αγώνα τίποτε δεν είναι ίδιο πάντοτε. Επίσης όσο και να θέλουμε, δεν είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τα πάντα, καθώς παίζει ρόλο και ο αντίπαλος αλλά και πολλοί αστάθμητοι παράγοντες όπως αναφέραμε παραπάνω.
Άλλωστε το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πάντα αλλάζουν. Το ίδιο και οι ομάδες και αύριο θα αναφερθούμε στις αλλαγές μιας τέτοιας ομάδας. Θα αναλύσουμε την μεταμόρφωση του Ολυμπιακού.
Έτσι για να ξεκινήσουμε και εμείς μια σειρά… αναλύσεων για τους μονομάχους που διεκδικούν το ιερό δισκοπότηρο (Holy Grail) της Euroleague.
Unicaja Malaga - Real Madrid, 19.3.2011. Το φινάλε
Μία σου και μια μου ήταν το τέλος του αγώνα μεταξύ της Real και της Unicaja Malaga. Από τα πιο συναρπαστικά τελειώματα ενός αγώνα στην ιστορία του ισπανικού αλλά και ολόκληρου του Ευρωπαϊκού μπάσκετ!!! Η περιγραφή του σχολιαστή του αγώνα αλλά και η έκφραση του Pablo Prigioni στο τέλος του αγώνα τα λένε όλα. Τώρα αν κλαίει ή γελάει ή πνίγεται ο σχολιαστής θα σας γελάσω…
Οι κυνηγοί του Χαμένου Τελικού
Του Τάκη Πανούλια
03/03/2011
Θα έχετε όλοι ακούσει την παροιμία "λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή;"… φαντάζομαι. Αντιστεκόμουν λυσσαλέα να μην γράψω και εγώ για το θέμα των ημερών και γίνω Μάρτης αλλά δεν το απέφυγα. Η αναβολή του τελικού βλέπετε μου προκάλεσε μια φαγούρα στα δάχτυλα και έτρεξα να τα "ξύσω" στο πληκτρολόγιο.
Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας δεν θα γίνει την Κυριακή (6/3) και αφού οι κενές ημερομηνίες είναι ελάχιστες όπως λέει και το ρεπορτάζ μπορεί και να μην γίνει καθόλου! Στην ανακοίνωση της ΓΓΑ σαν αιτιολογία αναφέρονται λόγοι σωματικής ασφάλειας και προστασίας της περιουσίας των πολιτών!!! Και θα ψάξουν λέει διαθέσιμη ημερομηνία για την διεξαγωγή του. Δηλαδή για να το καταλάβω… τι θα αλλάξει σε λίγες ημέρες;
Εφόσον πιστεύουν… οι αρμόδιοι ότι κάτι θα αλλάξει στο μέλλον, τότε γιατί κινδυνεύει η διεξαγωγή και των playoffs της Α1! Το είπε ο ίδιος ο ΓΓΑ. Εκτός και αν γίνει Μεγάλο Σάββατο ο τελικός... κατά το Γιάννη Ψαράκη Ευαγγέλιο.
Και τι σημαίνει ότι η ημερομηνία διεξαγωγής του τελικού θα καθοριστεί, σύμφωνα με το Νόμο, από τη διοργανώτρια αρχή, όταν διασφαλιστούν όλοι οι όροι για την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα. Θα πάψουν οι αστυνομικοί να φυλάνε ποδοσφαιρικούς στόχους όπως μας είπε ο αντιπρόεδρος Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, σε σχέση με τη πρόσφατη δολοφονία των δύο αστυνομικών.
Ο ΓΓΑ Παναγιώτης Μπιτσαξής μετά την ανακοίνωση για την οριστική αναβολή του τελικού είπε το εξής εκπληκτικό για τον αγώνα του βόλεϊ μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Θα δείτε ότι απόψε στο βόλεϊ όλα θα κυλήσουν ομαλά. Το βόλεϊ έδειξε το δρόμο. Δηλαδή αν τα παιχνίδια τα βλέπουν μόνο παιδάκια δεν θα έχουμε επεισόδια.
Μα βρε άνθρωπε μου αν έχουμε επεισόδια και με θεατές τα παιδάκια χαθήκαμε. Να το κλείσετε το μαγαζί αν δω δωδεκάχρονα να πλακώνονται μεταξύ τους και να δέρνουν την αστυνομία σε αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϊ.
Σωστά ο Ομπράντοβιτς είπε ότι πρέπει να έρθουν στο γήπεδο κανονικοί φίλαθλοι (υπάρχουν και αυτοί), και ο Σπανούλης ότι δεν καταλαβαίνει γιατί στο εξωτερικό καταφέρνουν να γίνονται οι αγώνες σε άριστες συνθήκες και εμείς δεν μπορούμε και δεν ξέρει τι φταίει.
Ο Βασιλακόπουλος επανέλαβε ότι ο αγώνας έπρεπε να γίνει και να μην υποχωρήσουμε στην οργανωμένη βία και την αλητεία. Είπε και άλλα πολλά όπως ότι ο αθλητισμός δεν παράγει βία. Είναι κοινωνικό φαινόμενο (μπα και ο αθλητισμός τι είναι!!!).
Έχουμε έναν κοινωνικό χουλιγκανισμό (υπάρχει και ακοινώνητος δηλαδή;). Να παρθούν τα σωστά μέτρα και οι σωστές αποφάσεις την ώρα που πρέπει. Να ανασταλεί άμεσα η λειτουργία των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών. Να στρατευτούμε και να συγκρουστούμε. Είπε…
Α, είχαμε και τις γνώμες, παρεμβάσεις του στρατού όλων εκείνων των σχετικών και ασχέτων για την λύση του προβλήματος. Copy paste από άλλες περιπτώσεις βίας στον αθλητισμό στην χώρα. Πραγματικό dejavu.
Τα περισσότερα ασπιρίνες σε μια μορφή καρκίνου τόσο… επιθετικού όσο ο χουλιγκανισμός. Για να το καταπολεμήσεις το φαινόμενο όμως θα πρέπει πρώτα να το κατανοήσεις και στην συνέχεια να επέμβεις αποτελεσματικά αν και εφόσον έχεις την βούληση να το κάνεις. Το φαινόμενο δεν είναι δική μας πατέντα και άκμασε και αλλού, αλλά το αντιμετώπισαν.
Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να κάνουν έρευνες και μελέτες ειδικευμένοι επιστήμονες. Κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι μελέτησαν το φαινόμενο και το κατανόησαν. Γιατί κάθε εποχή και χώρα έχει και τις ιδιαιτερότητες της και αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί.
Επομένως και οι τρόποι αντιμετώπισης πρέπει να είναι προσαρμοσμένοι στις χώρες που εφαρμόζονται τα μέτρα γιατί υπάρχει διαφορά στην συμπεριφορά της βίας αλλά και τους παράγοντες που την προκαλούν.
Η βία σε αθλητικούς αγώνες στην Σκωτία έχει κοινωνικό-θρησκευτικό χαρακτήρα, στην Ισπανία γλωσσολογικό και εθνικιστικό χαρακτήρα, στην Ιταλία διαφορές μεταξύ βορρά και νότου. Στην Ελλάδα τι χαρακτήρα έχει; Παρά το γεγονός ότι οι εθνικές ιδιομορφίες που αντανακλούν ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, και πολιτιστικά χαρακτηριστικά υπάρχουν και ομοιότητες.
Ταυτόχρονα το έγκλημα δεν γίνεται να καταπολεμηθεί χωρίς ποινές. Μάλιστα κύριοι ποινές (έγκλημα και τιμωρία)… το ξεστόμισα και ησύχασα. Η εγκληματική συμπεριφορά που είναι παραβίαση των κανόνων και των συναισθημάτων φιλαλληλίας σε μια κοινωνία επισύρει ποινές. Αν δεν υπάρξει ποινή υπάρχει έξαρση της βίας εξαιτίας της ατιμωρησίας. Μην με πυροβολείτε εγώ απλά είμαι ο αγγελιοφόρος. Δεν το λέω εγώ αλλά οι ειδικοί. Πυρ ομαδόν σε αυτούς.
Στην Αγγλία και σε άλλες χώρες νομίζετε ότι δεν εφάρμοσαν απαγόρευση εισόδου σε αγωνιστικούς χώρους, απαγόρευση μετακινήσεων, υποχρεωτική μετάβαση σε αστυνομικό τμήμα σε τακτά χρονικά διαστήματα, επιτηρήσεις, φυλακίσεις, ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης σε γήπεδα και ηλεκτρονικό φακέλωμα.
Όλα αυτά σε άτομα που είχαν παραβατική συμπεριφορά σε αγωνιστικούς χώρους σε αθλητικές εκδηλώσεις. Με την συνεργασία των τοπικών αστυνομικών τμημάτων, πιο κεντρικών υπηρεσιών αλλά και πολλές φορές από ειδικές υπηρεσίες αντιμετώπισης του χουλιγκανισμού όπως για παράδειγμα στην Ελβετία (Swiss Central Office on Hooliganism - COH).
Δημιούργησαν ηλεκτρονικά συστήματα πληροφοριών (π.χ. το HOOGAN πάλι στην Ελβετία) που αποθηκεύουν δεδομένα για άτομα με εγκληματικές πράξεις σε γήπεδα που είναι προσβάσιμα σε εθνικό επίπεδο στην αστυνομία, τις άλλες δυνάμεις καταστολής, αλλά και τους ανθρώπους ασφαλείας που είναι υπεύθυνοι για την φύλαξη των αθλητικών χώρων.
Ταυτόχρονα οι αθλητικές ομοσπονδίες και τα σωματεία πήραν και αυτά μέτρα από την πλευρά τους εναντίον των ταραχοποιών. Μέτρα όπως ο εκσυγχρονισμός των γηπέδων, η απαγόρευση εισόδου, η αστυνόμευση των αγωνιστικών χώρων από ιδιωτικούς φρουρούς από μέρους των ομάδων, το κλειστό σύστημα τηλεόρασης, οι ασύρματοι, οι κάμερες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Όλα αυτά βοηθάνε πάρα πολύ στον έλεγχο του πλήθους.
Σε παράλληλη δράση πρέπει να υπάρχουν και πλάνα και πρωτοβουλίες για προληπτικά μέτρα για να εμποδίσουν την βία στους αθλητικούς χώρους. Για αντιμετώπιση του φαινομένου σε προσωπικό επίπεδο.
Για όλα αυτά απαιτήθηκαν κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις που πέρασαν από τα κοινοβούλια των χωρών για να πάρουν σάρκα και οστά τα μέτρα τους.
Κάναμε τίποτα από όλα αυτά και δεν το είδα εγώ όλα αυτά τα χρόνια; Τι είπατε; Τα έχετε ακούσει όλα αυτά; Ρώτησα αν έγιναν και όχι αν αναγγέλθηκε ότι θα γίνουν. Από αναγγελίες, μεγάλα λόγια, μαχαίρια στο κόκαλο, κραυγές αγανάκτησης και τηλε-διαφήμιση χορτάσαμε κύριοι. ΕΡΓΑ ΘΕΛΟΥΜΕ.
Εμείς οι προπονητές λέμε ακόμα και ένα μέτριο πλάνο είναι καλύτερο από την έλλειψη πλάνου.
Καταστρώστε ένα εθνικό πλάνο αντιμετώπισης του φαινομένου και εφαρμόστε το όσοι είστε ειδικοί και αρμόδιοι. Οι υπόλοιποι αδειάστε μας την γωνία. Οι ανίκανοι, οι δειλοί και τα λαμόγια στο σπίτι τους. Δεν μπορούμε άλλο κάρβουνο, όχι άλλο κάρβουνο. Δεν γίνεται να παρακαλάμε για το αυτονόητο. Να πάμε να δούμε έναν αγώνα μπάσκετ ή οποιουδήποτε αθλήματος ως φυσιολογικοί άνθρωποι. Να γίνουμε οι κυνηγοί του χαμένου τελικού.
Α, και πρέπει να βρεθεί και κάποιος να ηγηθεί αυτού του πλάνου… κανένας Θάτσερ (Thatcher); Να φτιάξει τουλάχιστον την σκεπή…
03/03/2011
Θα έχετε όλοι ακούσει την παροιμία "λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή;"… φαντάζομαι. Αντιστεκόμουν λυσσαλέα να μην γράψω και εγώ για το θέμα των ημερών και γίνω Μάρτης αλλά δεν το απέφυγα. Η αναβολή του τελικού βλέπετε μου προκάλεσε μια φαγούρα στα δάχτυλα και έτρεξα να τα "ξύσω" στο πληκτρολόγιο.
Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας δεν θα γίνει την Κυριακή (6/3) και αφού οι κενές ημερομηνίες είναι ελάχιστες όπως λέει και το ρεπορτάζ μπορεί και να μην γίνει καθόλου! Στην ανακοίνωση της ΓΓΑ σαν αιτιολογία αναφέρονται λόγοι σωματικής ασφάλειας και προστασίας της περιουσίας των πολιτών!!! Και θα ψάξουν λέει διαθέσιμη ημερομηνία για την διεξαγωγή του. Δηλαδή για να το καταλάβω… τι θα αλλάξει σε λίγες ημέρες;
Εφόσον πιστεύουν… οι αρμόδιοι ότι κάτι θα αλλάξει στο μέλλον, τότε γιατί κινδυνεύει η διεξαγωγή και των playoffs της Α1! Το είπε ο ίδιος ο ΓΓΑ. Εκτός και αν γίνει Μεγάλο Σάββατο ο τελικός... κατά το Γιάννη Ψαράκη Ευαγγέλιο.
Και τι σημαίνει ότι η ημερομηνία διεξαγωγής του τελικού θα καθοριστεί, σύμφωνα με το Νόμο, από τη διοργανώτρια αρχή, όταν διασφαλιστούν όλοι οι όροι για την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα. Θα πάψουν οι αστυνομικοί να φυλάνε ποδοσφαιρικούς στόχους όπως μας είπε ο αντιπρόεδρος Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής, σε σχέση με τη πρόσφατη δολοφονία των δύο αστυνομικών.
Ο ΓΓΑ Παναγιώτης Μπιτσαξής μετά την ανακοίνωση για την οριστική αναβολή του τελικού είπε το εξής εκπληκτικό για τον αγώνα του βόλεϊ μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Θα δείτε ότι απόψε στο βόλεϊ όλα θα κυλήσουν ομαλά. Το βόλεϊ έδειξε το δρόμο. Δηλαδή αν τα παιχνίδια τα βλέπουν μόνο παιδάκια δεν θα έχουμε επεισόδια.
Μα βρε άνθρωπε μου αν έχουμε επεισόδια και με θεατές τα παιδάκια χαθήκαμε. Να το κλείσετε το μαγαζί αν δω δωδεκάχρονα να πλακώνονται μεταξύ τους και να δέρνουν την αστυνομία σε αγώνες ποδοσφαίρου, μπάσκετ και βόλεϊ.
Σωστά ο Ομπράντοβιτς είπε ότι πρέπει να έρθουν στο γήπεδο κανονικοί φίλαθλοι (υπάρχουν και αυτοί), και ο Σπανούλης ότι δεν καταλαβαίνει γιατί στο εξωτερικό καταφέρνουν να γίνονται οι αγώνες σε άριστες συνθήκες και εμείς δεν μπορούμε και δεν ξέρει τι φταίει.
Ο Βασιλακόπουλος επανέλαβε ότι ο αγώνας έπρεπε να γίνει και να μην υποχωρήσουμε στην οργανωμένη βία και την αλητεία. Είπε και άλλα πολλά όπως ότι ο αθλητισμός δεν παράγει βία. Είναι κοινωνικό φαινόμενο (μπα και ο αθλητισμός τι είναι!!!).
Έχουμε έναν κοινωνικό χουλιγκανισμό (υπάρχει και ακοινώνητος δηλαδή;). Να παρθούν τα σωστά μέτρα και οι σωστές αποφάσεις την ώρα που πρέπει. Να ανασταλεί άμεσα η λειτουργία των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών. Να στρατευτούμε και να συγκρουστούμε. Είπε…
Α, είχαμε και τις γνώμες, παρεμβάσεις του στρατού όλων εκείνων των σχετικών και ασχέτων για την λύση του προβλήματος. Copy paste από άλλες περιπτώσεις βίας στον αθλητισμό στην χώρα. Πραγματικό dejavu.
Τα περισσότερα ασπιρίνες σε μια μορφή καρκίνου τόσο… επιθετικού όσο ο χουλιγκανισμός. Για να το καταπολεμήσεις το φαινόμενο όμως θα πρέπει πρώτα να το κατανοήσεις και στην συνέχεια να επέμβεις αποτελεσματικά αν και εφόσον έχεις την βούληση να το κάνεις. Το φαινόμενο δεν είναι δική μας πατέντα και άκμασε και αλλού, αλλά το αντιμετώπισαν.
Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να κάνουν έρευνες και μελέτες ειδικευμένοι επιστήμονες. Κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι μελέτησαν το φαινόμενο και το κατανόησαν. Γιατί κάθε εποχή και χώρα έχει και τις ιδιαιτερότητες της και αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί.
Επομένως και οι τρόποι αντιμετώπισης πρέπει να είναι προσαρμοσμένοι στις χώρες που εφαρμόζονται τα μέτρα γιατί υπάρχει διαφορά στην συμπεριφορά της βίας αλλά και τους παράγοντες που την προκαλούν.
Η βία σε αθλητικούς αγώνες στην Σκωτία έχει κοινωνικό-θρησκευτικό χαρακτήρα, στην Ισπανία γλωσσολογικό και εθνικιστικό χαρακτήρα, στην Ιταλία διαφορές μεταξύ βορρά και νότου. Στην Ελλάδα τι χαρακτήρα έχει; Παρά το γεγονός ότι οι εθνικές ιδιομορφίες που αντανακλούν ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, και πολιτιστικά χαρακτηριστικά υπάρχουν και ομοιότητες.
Ταυτόχρονα το έγκλημα δεν γίνεται να καταπολεμηθεί χωρίς ποινές. Μάλιστα κύριοι ποινές (έγκλημα και τιμωρία)… το ξεστόμισα και ησύχασα. Η εγκληματική συμπεριφορά που είναι παραβίαση των κανόνων και των συναισθημάτων φιλαλληλίας σε μια κοινωνία επισύρει ποινές. Αν δεν υπάρξει ποινή υπάρχει έξαρση της βίας εξαιτίας της ατιμωρησίας. Μην με πυροβολείτε εγώ απλά είμαι ο αγγελιοφόρος. Δεν το λέω εγώ αλλά οι ειδικοί. Πυρ ομαδόν σε αυτούς.
Στην Αγγλία και σε άλλες χώρες νομίζετε ότι δεν εφάρμοσαν απαγόρευση εισόδου σε αγωνιστικούς χώρους, απαγόρευση μετακινήσεων, υποχρεωτική μετάβαση σε αστυνομικό τμήμα σε τακτά χρονικά διαστήματα, επιτηρήσεις, φυλακίσεις, ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης σε γήπεδα και ηλεκτρονικό φακέλωμα.
Όλα αυτά σε άτομα που είχαν παραβατική συμπεριφορά σε αγωνιστικούς χώρους σε αθλητικές εκδηλώσεις. Με την συνεργασία των τοπικών αστυνομικών τμημάτων, πιο κεντρικών υπηρεσιών αλλά και πολλές φορές από ειδικές υπηρεσίες αντιμετώπισης του χουλιγκανισμού όπως για παράδειγμα στην Ελβετία (Swiss Central Office on Hooliganism - COH).
Δημιούργησαν ηλεκτρονικά συστήματα πληροφοριών (π.χ. το HOOGAN πάλι στην Ελβετία) που αποθηκεύουν δεδομένα για άτομα με εγκληματικές πράξεις σε γήπεδα που είναι προσβάσιμα σε εθνικό επίπεδο στην αστυνομία, τις άλλες δυνάμεις καταστολής, αλλά και τους ανθρώπους ασφαλείας που είναι υπεύθυνοι για την φύλαξη των αθλητικών χώρων.
Ταυτόχρονα οι αθλητικές ομοσπονδίες και τα σωματεία πήραν και αυτά μέτρα από την πλευρά τους εναντίον των ταραχοποιών. Μέτρα όπως ο εκσυγχρονισμός των γηπέδων, η απαγόρευση εισόδου, η αστυνόμευση των αγωνιστικών χώρων από ιδιωτικούς φρουρούς από μέρους των ομάδων, το κλειστό σύστημα τηλεόρασης, οι ασύρματοι, οι κάμερες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Όλα αυτά βοηθάνε πάρα πολύ στον έλεγχο του πλήθους.
Σε παράλληλη δράση πρέπει να υπάρχουν και πλάνα και πρωτοβουλίες για προληπτικά μέτρα για να εμποδίσουν την βία στους αθλητικούς χώρους. Για αντιμετώπιση του φαινομένου σε προσωπικό επίπεδο.
Για όλα αυτά απαιτήθηκαν κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις που πέρασαν από τα κοινοβούλια των χωρών για να πάρουν σάρκα και οστά τα μέτρα τους.
Κάναμε τίποτα από όλα αυτά και δεν το είδα εγώ όλα αυτά τα χρόνια; Τι είπατε; Τα έχετε ακούσει όλα αυτά; Ρώτησα αν έγιναν και όχι αν αναγγέλθηκε ότι θα γίνουν. Από αναγγελίες, μεγάλα λόγια, μαχαίρια στο κόκαλο, κραυγές αγανάκτησης και τηλε-διαφήμιση χορτάσαμε κύριοι. ΕΡΓΑ ΘΕΛΟΥΜΕ.
Εμείς οι προπονητές λέμε ακόμα και ένα μέτριο πλάνο είναι καλύτερο από την έλλειψη πλάνου.
Καταστρώστε ένα εθνικό πλάνο αντιμετώπισης του φαινομένου και εφαρμόστε το όσοι είστε ειδικοί και αρμόδιοι. Οι υπόλοιποι αδειάστε μας την γωνία. Οι ανίκανοι, οι δειλοί και τα λαμόγια στο σπίτι τους. Δεν μπορούμε άλλο κάρβουνο, όχι άλλο κάρβουνο. Δεν γίνεται να παρακαλάμε για το αυτονόητο. Να πάμε να δούμε έναν αγώνα μπάσκετ ή οποιουδήποτε αθλήματος ως φυσιολογικοί άνθρωποι. Να γίνουμε οι κυνηγοί του χαμένου τελικού.
Α, και πρέπει να βρεθεί και κάποιος να ηγηθεί αυτού του πλάνου… κανένας Θάτσερ (Thatcher); Να φτιάξει τουλάχιστον την σκεπή…
Dunk over a car...The Prequel
Όπως όλοι θα ξέρετε το prequel που είναι το αντίθετο του sequel ….κινέζικα;;; είναι συνήθως μια ταινία ή ένα βιβλίο που αφορά μια προγενέστερη κατάσταση χρονικά της ιστορίας ή του πρωταγωνιστή αλλά εκδίδεται μετά από την μεταγενέστερη εξέλιξη της. Γίνεται κυρίως αν η ταινία ή το βιβλίο έχει μεγάλη επιτυχία και έτσι εκτός από την συνέχεια της ιστορίας έχουμε και το ...τι είχε προηγηθεί της ιστορίας...
Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε λοιπόν το prequel του καρφώματος του Griffin...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)