ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

1.     ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΜΠΑΛΑΣ (ΛΑΘΗ) ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

%  ΛΑΘΩΝ = ΛΑΘΗ / ΚΑΤΟΧΕΣ

 %  ΠΟΝΤΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΗ = ΠΟΝΤΟΙ / ΛΑΘΗ

2.  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ ΜΠΑΛΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

%   ΛΑΘΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ / ΚΑΤΟΧΕΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

%  ΠΟΝΤΟΙ ΑΠΟ ΛΑΘΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ / ΛΑΘΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

3.  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ

 %  ΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ = ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ / ΑΣΤΟΧΑ  ΣΟΥΤ (ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ + ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ)

%  ΠΟΝΤΟΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ = ΠΟΝΤΟΙ / ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

4.  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ

%  ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ = ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ / ΑΣΤΟΧΑ ΣΟΥΤ (ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ + ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ)

%  ΠΟΝΤΟΙ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ = ΠΟΝΤΟΙ / ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΡΗΜΠΑΟΥΝΤ

Euroleague Chronicles (week 3)

Κυριακή, 28 Οκτώβριος 2012 19:10 | Τάκης Πανούλιας

Η τρίτη αγωνιστική της κανονικής περιόδου στην Euroleague έδωσε μπόλικη τροφή για συζήτηση όσον αφορά την παρουσία των δύο ελληνικών ομάδων στην διοργάνωση και περισσότερο στο στρατόπεδο των "ερυθρολεύκων". Το1-1 διατηρήθηκε και σε αυτήν την αγωνιστική αποδεικνύοντας ότι ο δρόμος για το Λονδίνο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. 

Οι ομάδες μας είναι κάτι σαν σκωτσέζικο ντους όσον αφορά στην απόδοση τους και το ερώτημα είναι αν απλά δεν έχουν διαμορφώσει το αγωνιστικό τους στυλ ή τα προβλήματα είναι βαθύτερα. 

Στο προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφέρει ότι συνήθως είναι πολύ νωρίς για να θεωρήσουμε κάποιο πρόβλημα άλυτο, αλλά μια προσεκτικότερη ματιά σε αρκετά θέματα δεν βλάπτει. 

Ο κορμός και η ανοικοδόμηση 

Σοκολατένιος κορμός με πουρέ κάστανο με

στήσιμο που θυμίζει κούτσουρο έτοιμο για το τζάκι! 

Στην Ελλάδα αν κάτι ειπωθεί μια φορά, γίνεται τόσο μόδα στα αθλητικά δρώμενα που μπορεί να το αναμασήσει ακόμα και ο περιπτεράς της γειτονιάς μας. Με όλο το σεβασμό στον περιπτερά. Σε κάθε συζήτηση για τον Ολυμπιακό, δεν ακούς τίποτε άλλο από το γεγονός ότι διατήρησε (έχει) κορμό συν τον Περπέρογλου. Άρα ο κορμός έχει και πουρέ κάστανο πλέον και επομένως πρέπει να είναι καλύτερος. Στο μπάσκετ όμως και γενικότερα στα ομαδικά αθλήματα τίποτα δεν είναι ίδιο από την μια χρονιά στην άλλη. Πάντα κάτι αλλάζει. Ακόμα και η παραμικρή αλλαγή μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Οι ίδιοι παίκτες πολλές φορές δεν φτιάχνουν την ίδια ομάδα. 

Σε τελική ανάλυση αλλάζουν οι υπόλοιπες ομάδες, αλλάζουν οι συνθήκες μέσα στην ομάδα, αλλάζει όπως στην περίπτωση τουΟλυμπιακού ο προπονητής. Αυτό το τελευταίο δεν είναι για να φορτωθεί ο Μπαρτζώκας την ευθύνη για την άσχημη εικόνα του Ολυμπιακού γιατί είναι πολύ πιθανό η ομάδα να αφομοιώνει καινούργια πράγματα που θέλει να περάσει στην ομάδα ο προπονητής του. 

Απλά δεν γίνεται να στηρίζει ο Ολυμπιακός την μελλοντική του επιτυχία μόνο και μόνο στο γεγονός ότι παρέμεινε… ο ίδιος κορμός. Αν κάτι μου φαίνεται λάθος στην περίπτωση αυτή είναι ότι η ομάδα ακόμα δεν είναι ομάδα του Μπαρτζώκα και αυτό εμποδίζει τον νέο τεχνικό να την καθοδηγήσει. Η περσινή ομάδα ήρθε από το πουθενά και με ένα ρόστερ λίγο περίεργο αιφνιδίασε την μπασκετική Ευρώπη "κλέβοντας" τον τίτλο και της αξίζουν συγχαρητήρια. 

Αλλά όσο και αν είναι χιλιοειπωμένο το απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν "Mπορεί να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, αλλά δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα", έχει εδώ την εφαρμογή του. Μπορεί οΠαναθηναϊκός να την πάτησε στο πρόσφατο ντέρμπι αλλά οι άλλοι ξύπνησαν. Διάβασαν τον Ολυμπιακό και πλέον δεν αιφνιδιάζονται. Επίσης δεν μπορεί μια ομάδα να βασίζεται διαρκώς στην υπερπροσπάθεια και την υπέρβαση. Απλά δεν γίνονται γιατί υπάρχει σωματική αλλά κυρίως ψυχολογική κούραση. 

Ο Ολυμπιακός ακόμα και ως πρωταθλητής Ευρώπης ήθελε και αυτός τις διορθωτικές κινήσεις του γιατί αδυναμίες υπήρχαν. Τις κάλυψαν στην περυσινή περίοδο, ο αιφνιδιασμός των υπολοίπων και η υπερπροσπάθεια που είπαμε προηγουμένως. Κυρίως η τρύπα στο low post δεν καλύφθηκε με έναν center που να παράγει πόντους και δημιουργία από εκεί. 

Το ξέσπασμα του Dorsey 

Ο Joey Dorsey δήλωσε μετά το παιχνίδι ότι οι συμπαίκτες δεν έχουν διάθεση να παίξουν άμυνα και ότι οι νέες ιδέες του προπονητή βλάπτουν την ομάδα. Αυτό που δεν ακούσαμε από τον αμερικανό center, που τελείωσε το παιχνίδι χωρίς να πάρει όντως ούτε μια προσπάθεια σε 14 λεπτά, είναι αν η δική του απόδοση δικαιολογεί την αντίδραση του. Είναι συνηθισμένο πράγμα η εικόνα που έχει κάποιος παίκτης αμέσως μετά το παιχνίδι, ειδικά μετά από βαριά ήττα, να είναι ομιχλώδης. Αλλά ο τρόπος αντίδρασης δείχνει ότι υπάρχει βαθύτερο πρόβλημα. 

Η άμυνα του Ολυμπιακού εξακολουθεί να βσίζεται σε πολλές αλλαγές οπότε σίγουρα δεν υπάρχει τόσο αλλαγή φιλοσοφίας όσο πιθανότατα έλλειψη προσπάθειας ή όπως είπαμε περισσότερη προσαρμογή από τους αντιπάλους. Ο Hines όμως παραμένειικανός να παίξει άμυνα εναντίον των αντιπάλων περιφερειακών. Στο πρώτο ημίχρονο σε όλες τις αλλαγές αντέδρασεαποτελεσματικά. 

Η Zalgiris όμως το εκμεταλλεύτηκε αρκετά στο δεύτερο ημίχρονο με τους Popovic, Kaukenas, Jaaber και Lafayette να παίρνουν και να ευστοχούν σε σημαντικά σουτ στα εξωτερικά isolations. Το θέμα είναι ότι στο ξεκίνημα έπαιζε ο Dorsey και όχι ο Hines με τον Ολυμπιακό να μένει στα ρηχά με 3 πόντους σε 5 λεπτά με τον ίδιο να κάνει και δύο λάθη στην επίθεση. Το τραίνο εκεί εκτροχιάστηκε. Ο Popovic ζεστάθηκε και πλέον ακόμα και με τον Hines πέτυχε τρίποντο αλλά και το απίθανο σουτ σε μπάσιμο. 

Η εκπληκτική δουλειά των Λιθουανών στο pick and roll του Ολυμπιακού με συνεχές και πολύ επιθετικό hedging πήρε από τους "ερυθρόλευκους" σταδιακά το μεγαλύτερο τους όπλο. Αρχικά έκλειναν μέσα αποτρέποντας πάσα στην ρακέτα και μετά κυνηγούσαν κάθε σουτ. Η γρήγορη επαναφορά και τα αμυντικά close outs στις περιστροφές αποσυντόνισαν τελείως το επιθετικό παιχνίδι του. Η αστοχία σε κάποια αφύλακτα σουτ φόρτωσε με περισσότερο άγχος και εκνευρισμό τους γηπεδούχους. 

Εδώ έχουμε να κάνουμε με την δεύτερη αδυναμία του πρωταθλητή Ευρώπης. Η έλλειψη άλλων τρόπων επίθεσης στο μισό γήπεδο στα δύσκολα. Όταν δε ο Σπανούλης με τις 6 ασίστ πήγε στο πάγκο η κατάσταση επιδεινώθηκε και οι "ερυθρόλευκοι" απλά κατέρρευσαν. Η επόμενη λύση για τον Ολυμπιακό το επιθετικό transition εξανεμίστηκε και αυτό από τις καλές επιστροφές των παικτών του Joan Plaza αλλά και τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που πήρε η λιθουανική ομάδα. 

Το 1-2 για τον Ολυμπιακό σε καμιά περίπτωση δεν είναι καταστροφή, αλλά η έκταση των δύο ηττών και η απόδοση είναι που προβληματίζει. Καλό θα είναι όμως να εντοπιστεί γρήγορα το πρόβλημα. 

• Γιατί υπάρχει έλλειψη προσπάθειας σε μια ομάδα στην οποία πέρυσι ήταν σήμα κατατεθέν η ενέργεια που έβγαζαν οι παίκτες της μέσα στο γήπεδο; 

• Μήπως η διαφαινόμενη έξοδος του Dorsey βοηθήσει την ομάδα να βρει ένα center με καλύτερες επιθετικές αρετές για να υπάρχει σημείο αναφοράς στο low post στην επίθεση; 

Η ανοικοδόμηση να μην αργήσει πολύ 

Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού ο κίνδυνος έρχεται από το γεγονός της συνεχούς επανάληψης της δημιουργίας νέας ομάδας. Κατανοητό απόλυτα ότι η ομάδα έχει 11 νέους παίκτες και προπονητικό επιτελείο. Σίγουρα χρειάζεται χρόνο η ομάδα να λειτουργήσει στο maximum της απόδοσης της. αυτό το αντιλαμβάνεται και ο πιο αδαής. Αλλά δεν είναι παράλογο η ομάδα να δείχνει σημάδια προόδου, ούτε οι παίκτες που ήρθαν χρειάζονται μήνες για να κατανοήσουν τα στοιχειώδη. Το ρόστερ τουΠαναθηναϊκού δεν είναι αδύναμο. Αν και εκεί χρειάζεται μια ή δύο διορθωτικές αλλαγές ας γίνουν, δεν είναι ντροπή. 

Πιστεύω ότι το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό οι "πράσινοι" μπορούσαν να το διαχειριστούν καλύτερα. Η έλλειψη χημείας είναι κατανοητή, αλλά υπήρξαν λάθη στο rotation με κάποιες αδόκιμες πεντάδες που σε τελική ανάλυση σε "περίοδο ανοικοδόμησης" δεν γίνεται να αποδώσουν. Επίσης και το καταθέτω ανεξάρτητα από το πώς θα αποδώσει ο Παναθηναϊκόςστην συνέχεια, θεωρώ ότι ο Σχορτσιανίτης μπορούσε και γενικά μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ζημιά στο ξεκίνημα του αγώνα παρά ερχόμενος από τον πάγκο. 

Η συνεισφορά του Hilton Armstrong πάντως παραμένει ισχνή, όπως και η προσαρμογή του Kitchen κυρίως μετά τον τραυματισμό του, ενώ δουλειά χρειάζεται με την αξιοποίηση του Panko αλλά και την ένταξη του Ukic στο ομαδικό παιχνίδι. 

Τα καλά νέα 

Τα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό, εκτός από την νίκη εναντίον της Union Olimpija, που την ήθελαν πολύ μετά την ήττα στο ντέρμπι οι πράσινοι, ήρθαν από την απόδοση του Lasme. Η παρουσία δεύτερου center με ποιότητα είναι απαραίτητη για την frontline των "πρασίνων". Οι 13 πόντοι, τα 8 ριμπάουντ και τα 5 κοψίματα σε 21 λεπτά δείχνουν σοβαρή βελτίωση. Απλά θα πρέπει να δούμε την απόδοση του σε παιχνίδια με περισσότερο βαθμό δυσκολίας αλλά και αν θα είναι σταθερός σε υψηλή απόδοση. Έτσι θα επιστρέψει και ο Τσαρτσαρής στην φυσική του θέση στο power forward. 

Η απόδοση του Maciulis με 18 πόντους, 4 ριμπάουντ και 5 assists, είναι και αυτή μια ευχάριστη είδηση για τον προπονητή του. Κυρίως το 3/6 τρίποντα σε συνδυασμό και με το 3/4 του Γιαννόπουλου και η γενικότερη ευστοχία από το τρίποντο είναι ευχάριστο νέο όταν ο Σχορτσιανίτης δέχεται πλέον ακόμα και τριπλή κάλυψη και η μπάλα φεύγει από τα χέρια του. Γενικά πάντως οι "πράσινοι" στην Euroleague έχουν πολύ υψηλά ποσοστά ειδικά στα δίποντα. 

Οι ομάδες μας δείχνουν να έχουν η καθεμιά τα προβλήματα της. Σε αυτό το στάδιο τίποτα δεν είναι αναστρέψιμο και όλα διορθώνονται. Το μεγάλο λάθος είναι οι δύο ομάδες να "κολλήσουν" στα δύο πράγματα που αναλύσαμε αλλά και στο γεγονός της φυγής των δύο προπονητών τους. Οι Obradovic και Ivkovic είναι παρελθόν και οι δύο Έλληνες προπονητές (Πεδουλάκης και Μπαρτζώκας) πρέπει να έχουν το χρόνο για να περάσουν τα δικά τους πράγματα. 

Πιστεύω ότι όσο πιο γρήγορα φέρουν τις ομάδες τους στα δικά τους μέτρα θα έχουν την δυνατότητα να τις καθοδηγήσουν πιο εύκολα. Ακόμα και αν χρειαστεί να σπάσουν μερικά αυγά. 

Euroleague Chronicles (week 2)

Τάκης Πανούλιας

Η δεύτερη αγωνιστική της κανονικής περιόδου στην Euroleague έδειξε πάλι ότι οι περισσότερες ομάδες ψάχνουν ακόμα την "χημεία" τους. Ο όρος χημεία σε μια ομάδα σημαίνει την ικανότητα της ομάδας αυτής, να ενεργεί σαν ένα σύνολο με ενότητα, σταθερότητα και αρμονία.

Αυτό πηγάζει από το δέσιμο της ομάδας αγωνιστικά, με την σωστή κατανομή ρόλων, τον αυτοματισμό της τεχνικής και την αμεσότητα της αντίδρασης, ατομικά και ομαδικά μέσω της προπόνησης, την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών της, καθώς και το ομαδικό πνεύμα.

Το να βρει την χημεία της μια ομάδα δεν επιτυγχάνεται από την μια στιγμή στην άλλη, αλλά απαιτεί χρόνο και υπομονή. Οι περισσότερες ομάδες βρίσκονται στο στάδιο της διαμόρφωσης και όταν αυτό τελειώσει θα μπορέσουν να μεγιστοποιήσουν την απόδοση τους. Στις ομάδες αυτές ανήκουν και οι δύο δικές μας αφού στον μεν Παναθηναϊκό είχαμε "ολοκληρωτικό lifting", ο δε Ολυμπιακός άλλαξε προπονητή με ότι συνεπάγεται αυτό.

Νίκη με μπόλικο άγχος

Ας ξεκινήσουμε από τους "πράσινους" που έπαιξαν την Πέμπτη μπροστά σε 7.000 οπαδούς τους και πήραν στο τέλος την πρώτη τους νίκη απέναντι στην σκληροτράχηλη Cantu. Το παιχνίδι θα μπορούσε να τελειώσει με λιγότερο άγχος αν το 15-5 στις αρχές του τέταρτου δεκάλεπτου είχε συνέχεια και δεν είχαμε τις ανορθογραφίες στο τέλος με χαμένες βολές, κάποιες αργές επιστροφές και επιθετική αρρυθμία.

Καθοριστικό σημείο του αγώνα τα δύο τρίποντα πολύ καθοριστικά από τους Panko και Maciulis στο τελευταίο τετράλεπτο.

Στα θετικά

• Ασταμάτητος και πάλι ο Σχορτσιανίτης με 19 πόντους έχοντας και πάλι καλό ποσοστό στις βολές. Η ομάδα του Πεδουλάκη τον εκμεταλλεύεται άριστα στο παιχνίδι 5 εναντίον 5 αξιοποιώντας το πλεονέκτημα που έχει στο low post. Στην παρούσα φάση προσφέρει "άμεσο σκοράρισμα" και δεν παίζεται με κάλυψη 1 εναντίον 1. Ακόμα και στην περίπτωση διπλής ή και τριπλής κάλυψης (double/triple team) διαχειρίζεται πλέον καλύτερα αυτές τις καταστάσεις δείχνοντας ωριμότητα και υπομονή.

Στην Maccabi με τον Blatt βελτίωσε και την ικανότατα του να πασάρει προς τα έξω και στην weakside (αδύνατη πλευρά) και έτσι να δημιουργείται η extra πάσα για ελεύθερα σουτ.

• Καλός αλλά και νευρικός ο Διαμαντίδης που εκτός από τους 12 πόντους μοίρασε και πάλι 7 assists. Οι Ukic και Pankoπρόσθεσαν από 11. Ο δεύτερος δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει πολύ στην επίθεση και πιστεύω ότι με το πέρασμα του χρόνου θα το κάνει. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι "ταΐζει" πολύ καλά τον Σχορτσιανίτη. Ο Κροάτης πρέπει να δημιουργεί περισσότερο με ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.

• Οι "πράσινοι" είχαν και πάλι αποτελεσματική επίθεση (eFG% 61% έναντι 54.3 των Ιταλών), πήγαν πολύ περισσότερο στην γραμμή της φιλανθρωπίας με 39 βολές έναντι μόλις 19 των αντιπάλων τους, κέρδισαν περισσότερα ριμπάουντ.

• Το υλικό του Παναθηναϊκού με τα ψηλά αθλητικά guards με μεγάλο άνοιγμα χεριών και τον Maciulis, που τα χρησιμοποιούν κατάλληλα για πίεση στην ντρίπλα και την πάσα κάποιες στιγμές πνίγουν τον αντίπαλο, αλλά απαιτείται διάρκεια. Αν οι αθλητικοί Lasme και Armstrong μπορέσουν (;) να δέσουν την άμυνα με βοήθειες ριμπάουντ και κοψίματα τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα.

Στα αρνητικά

• Βασικό πρόβλημα παραμένει ότι ο Παναθηναϊκός με τρεις παίκτες πίσω από τον Σχορτσιανίτη στην θέση "5", αναγκάζεται να χρησιμοποιεί πολύ χρόνο τον Τσαρτσαρή σε αυτή την θέση γιατί ο μεν Armstrong δείχνει να αντιμετωπίζει πρόβλημα προσαρμογής, ο Lasme είναι δικαιολογημένα ανέτοιμος οπότε δεν είναι σωστό να τον κρίνουμε και ο Σκορδίλης κακά τα ψέματα στην παρούσα φάση υπολείπεται και μαθαίνει. Η ανάγκη να συμπληρωθούν τα λεπτά που απουσιάζει ο "Σόφο" από το παρκέ πρέπει να καλυφθούν άμεσα, γιατί μόλις καθίσει στον πάγκο, οι "πράσινοι" χάνουν πάντα στο επιμέρους σκορ.

• Οι Ιταλοί έριξαν τον ρυθμό του παιχνιδιού (69 κατοχές) όπως ήθελαν και είχαν κορυφαίους τους Aradori και Markoishvili που είχαν από 17 ο καθένας. Οι "πράσινοι" έπρεπε να ανοίξουν λίγο περισσότερο το παιχνίδι παίζοντας και στη δική τους έδρα.

• Η ομάδα του Πεδουλάκη έκανε πάλι περισσότερα λάθη από τον αντίπαλο έχοντας 14 έναντι 8 και σε εντός έδρας παιχνίδι. Στο σετ παιχνίδι οι Ukic και Kitchen χρειάζεται να χτυπήσουν περισσότερο στα pick and roll των πρασίνων αλλά έχοντας στο ρεπερτόριο τους επιλογές όπως οι kick out πάσες ή σερβιρίσματα στους ψηλούς.

• Η αδυναμία να "σκοτώσει" έστω και στο τέλος την αντίπαλη ομάδα δείχνει ακόμα ότι η ομάδα χρειάζεται ακόμα αυτοπεποίθηση και καθαρό μυαλό. Τρεις φορές συνεχόμενα λάθος επαναφορά δεν είναι και κολακευτικό πράγμα για μια ομάδα του επιπέδου του Παναθηναϊκού και του υλικού του. Βέβαια χρειάζεται ακόμα δουλειά στις λεπτομέρειες.

Όσοι πίστεψαν ότι η Cantu του πολύ καλού προπονητή Andrea Trinchieri θα έπεφτε εύκολα, επειδή έχασε στην έδρα της από την νεανική Olimpija, καλό είναι να ρίξουν μια ματιά στα αποτελέσματα γενικά. Στην Euroleague δεν κερδίζεις απλά με το να εμφανιστείς στο γήπεδο. Πρέπει να ιδρώσεις εντός και εκτός έδρας γιατί δεν είσαι ποτέ ασφαλής.

Δεν εμφανίστηκε στο παρκέ

Όταν μια ομάδα ξεκινά με 6-19 και 13-30 σε βάρος της, έχει 7 γρήγορα λάθη και συντελεστή απόδοσης (Performance Index Rating) 58 έναντι 123 των αντιπάλων το πράγμα είναι ξεκάθαρο ότι η βραδιά ήταν δύσκολη. Οι 92 πόντοι μετά τους 81 από την Caja Laboral μέσα στο σπίτι του δείχνουν ότι ο Ολυμπιακός έχει αμυντικό πρόβλημα. Μια ομάδα που πέρυσι υποχρέωσε κορυφαίες ομάδες όπως η Barcelona ή η CSKA σε χαμηλά ποσοστά ευστοχίας, στα δύο πρώτα επίσημα παιχνίδια στην Ευρώπη αντιμετωπίζει προβλήματα. Το hangover της περυσινής επιτυχίας δεν είναι δικαιολογία για μια ομάδα με νεαρούς παίκτες να χάνει το κίνητρο της για σκυλίσια άμυνα.

Άλλωστε ο προπονητής του Ολυμπιακού τόνισε ότι η παρουσία αλλά και η αντίδραση της ομάδας του ήταν ανύπαρκτη. Μια απόλυτα ειλικρινής τοποθέτηση απέναντι στην άκρως προβληματική εμφάνιση των παικτών του.

Αφύλακτο το κάστρο

Αν κάποιο τμήμα του γηπέδου αποτελεί την "Κερκόπορτα" της άμυνας είναι το κόκκινο τετράγωνο στο παρακάτω σχήμα. Είναι το κομμάτι του γηπέδου που θέλει κάθε καλός επιθετικός να πατήσει για να δημιουργήσει καταστάσεις για να πετύχει καλάθι και να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του.

                                       

Στο παρακάτω κλιπ μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση με πόση ευκολία έμπαιναν οι παίκτες της Efes στο κομμάτι αυτό σκοράροντας και δημιουργώντας φάσεις για εύκολα σουτ (7/9 επιθέσεις). Σε αυτό το σημείο ο επιθετικός έχει όλες τις επιλογές πάσας και η άμυνα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Τα κερδισμένα φάουλ είναι ακόμα ένα bonus αυτής της κατάστασης για τους Τούρκους (32 έναντι 14 βολών).

Οι Lakers

O Jordan Farmar έκανε εκπληκτικό παιχνίδι (σχεδόν triple double) με 25 πόντους, 9 assists και 8 ριμπάουντ, με τον πρώην συμπαίκτη του στους "λιμνάνθωπους" (4 σεζόν στους Los Angeles Lakers) τον Sasha Vujacic να έχουν 7/8 τρίποντα. Τα περισσότερα αφύλακτα. Η ομάδα του Oktay Mahmuti με το παιχνίδι με τις πολλές διεισδύσεις και kick out πάσες σκότωσε κυριολεκτικά την άμυνα του Ολυμπιακού. Ακόμα και ο Savanovic πήγε σε πολλά drive απέναντι στον Πρίντεζη από την κορυφή της ρακέτας μετά από κάθετο σκρήν με εξαιρετική επιτυχία δείγμα διαβάσματος του παιχνιδιού από τον πάντοτε "υποτιμημένο" τούρκο προπονητή.

Στην μάχη των ψηλών η frontcourt της Efes με τους Barac, Erden και Savanovic ταλαιπώρησε τους Πρίντεζη, Dorsey, Hinesκαι Antic. Ο Hines το πολέμησε περισσότερο από όλους αλλά δεν γίνεται πάντα να καθαρίζει ένα παιδί με ύψος τριαριού.

Το να επισημάνουμε τα θετικά και τα αρνητικά για τους "ερυθρόλευκους" στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έχει νόημα. Όταν ένα παιχνίδι στραβώνει τόσο νωρίς και δεν σου βγαίνει τίποτα τα πάντα φαίνονται χάλια. Ήδη το ημίχρονο κατέγραφε 7 στα 9 τρίποντα για την Efes, 71-22 στο ranking, 13-5 ασίστ, 52-38% στα δίποντα και 77-33% στα τρίποντα. Επειδή όμως ακόμα είναι νωρίς, και τα πάντα διορθώνονται, ίσως το ηχηρό χαστούκι που δέχτηκε ο Ολυμπιακός να λειτουργήσει σαν σοκ και να ξυπνήσει μια ομάδα που δείχνει να μην έχει τον "ιερό φανατισμό" που έδειξε πέρυσι. Ακόμα η αναλαμπή του τρίτου δεκαλέπτου που έφερε τους "ερυθρόλευκους" στο 57-48 μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κάτι θετικό.

Όσο άσχημο και αν ήταν το αποτέλεσμα, όσο και αν "τσαλάκωσε" την εικόνα του περυσινού πρωταθλητή Ευρώπης δεν παύει να είναι ένα παιχνίδι από το οποίο μπορεί να διδαχθεί. Επειδή δε, έχουν αρχίσει προβλέψεις και συλλογισμοί για το ντέρμπι της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ, από την εφορία των "κόκκινων" που οι "πράσινοι" νίκησαν με την ψυχή στο στόμα την Cantu, τώρα πιθανότατα να αντιστραφούν τα συναισθήματα ξεχάστε το.

Όποιος δεν έχει καταλάβει ότι κάθε παιχνίδι έχει την ιστορία του και κάνει συλλογισμούς τύπου…αφού αυτός νίκησε το άλλον…και ο άλλος έχασε από το άλλο…κινδυνεύει να εκτεθεί. Η αξιοποίηση θετικών ή αρνητικών συναισθημάτων από τον προηγούμενο αγώνα δεν καθορίζει τον επόμενο, εκτός αν η κατάσταση σε μια ομάδα είναι προβληματική στην γενικότερη λειτουργία της. Το σίγουρο είναι ότι και οι δύο ομάδες είναι ακόμα ανέτοιμες. Αλλά για το ντέρμπι θα τα ξαναπούμε.

Euroleague Chronicles (week 1)

Δευτέρα, 15 Οκτώβριος 2012 22:32 | Τάκης Πανούλιας

Τα χρονικά της Euroleague θα σας κρατήσουν συντροφιά ολόκληρη την αγωνιστική περίοδο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης του μπάσκετ, με την καταγραφή και ανάδειξη σημαντικών λεπτομερειών των αγώνων κάθε αγωνιστικής. Οι δύο ελληνικές ομάδες θα έχουν φυσικά τον πρώτο λόγο σε αυτή την σειρά των άρθρων χωρίς να παραβλέπουμε την υπόλοιπη αγωνιστική κίνηση.

Η αναμονή για τους φίλους του μπάσκετ έφθασε στο τέλος της με την έναρξη της Euroleague και η πρώτη αγωνιστική τα είχε όλα. Συναρπαστικά παιχνίδια, ντέρμπι, εκπλήξεις και μια γρήγορη απόλυση προπονητή. Για τον λόγο αυτό λατρεύουμε την συγκεκριμένη διοργάνωση αφού είναι άκρως ανταγωνιστική και υψηλού επιπέδου. Παρόλο που οι ομάδες είναι ξεκάθαρα ανέτοιμες και χωρίς τον απαραίτητο ρυθμό πράγμα απόλυτα φυσιολογικό αφού η περίοδος μόλις ξεκίνησε.

Με το δεξί οι πρωταθλητές

Η παράδοση που θέλει τον πρωταθλητή να ξεκινά με νίκη στην πρεμιέρα τηρήθηκε πιστά και αυτή την φορά με τους "ερυθρόλευκους" να παίρνουν την νίκη απέναντι στην ανανεωμένη Caja Laboral μπροστά σε 8.000 θεατές. Αν και ξεκίνησαν με κεκτημένη ταχύτητα από την περσινή περίοδο στην συνέχεια αντιμετώπισαν αρκετές δυσκολίες.

Ας μην ξεχνάμε ότι το σκορ στο 32' ήταν 67-68 από ένα layup του Lampe και χρειάστηκε ένα επιμέρους 15-5 για να έρθει η νίκη. Το τρίπτυχο της επιτυχίας για τον Ολυμπιακό παραμένει:

• Καλή ομαδική άμυνα
• Τρέξιμο στον αιφνιδιασμό
• Αλτρουισμός και ομαδικότητα στην επίθεση

Όμως η άμυνα χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να ενεργοποιηθεί πράγμα που επέτρεψε στον αντίπαλο να μείνει μέσα στο παιχνίδι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το παιχνίδι που πήγε στις 71 κατοχές, από το σκορ (85-81), δείχνει υψηλό eFG% (63.1 - 51.6)ειδικά για τον Ολυμπιακό, με την ισπανική ομάδα να πηγαίνει περισσότερο στην γραμμή του φάουλ (0.23 - 0.38) καλύπτοντας έτσι το χάντικαπ.

Αξιοσημείωτη ήταν η χρησιμοποίηση του Περπέρογλου "αλά Obradovic" (post ups) από τον Μπαρτζώκα που προτιμά να ενσωματώνει τον πρώην "πράσινο" στην ομάδα διατηρώντας το δικό του στυλ παιχνιδιού. Έτσι σε 26 λεπτά πήρε 14 πόντους, με 3/4 δίποντα, 2/5 τρίποντα, 2/2 βολές, αλλά και 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ με μόλις 1 λάθος και ranking 17, το μεγαλύτερο από όλους τους συμπαίκτες του. Το ίδιο άλλωστε έκανε και πέρυσι ο Ivkovic με τον Σπανούλη πράγμα που κατά την γνώμη είναι σωστό.

Οι βάσκοι μετά την φυγή των Prigioni (Knicks) και Teletovic (Nets), είχαν και δύο πολύ σημαντικές ελλείψεις με τους Rochestieκαι Pless, παίκτες που είναι σημαντικοί για την ομάδα τους (θέσεις 1-5). Παραμένουν όμως μια υπολογίσιμη δύναμη και όταν γυρίσουν και οι δύο τραυματίες θα βελτιωθούν. Όμως αμυντικά θέλουν περισσότερη δουλειά αν θέλουν να είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο.

Η βασίλισσα και ο αυτοκράτορας

Στο γρηγορότερο παιχνίδι της βραδιάς (75 κατοχές), που πολλές φορές είχε και λίγη "τσαπατσουλιά", η κατά πολλούς βελτιωμένη Real του rum and gun, αντιμετώπισε τον πλήρως ανανεωμένο Παναθηναϊκό που έβαλε μεν στο παιχνίδι του μπόλικο "τσαμπουκαλίκι" αλλά προδόθηκε από τα πολλά λάθη (23) και ποσοστό επί των επιθέσεων (Tov% 29.8), αλλά και τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Οι Μαδριλένιοι ανανέωσαν 15 επιθέσεις τους δηλαδή το 44.1 (Orb% 44.1) με αποτέλεσμα να πάνε και περισσότερες φορές στην γραμμή της φιλανθρωπίας 24/31 ποσοστό Fta/Fga 0.51 έναντι μόλις 0.24 των "πρασίνων" που είχαν μόλις 11-13. Αυτά αναίρεσαν την αποτελεσματικότητα των "πρασίνων" στην επίθεση που είχαν το εξαιρετικό 60.9 στο eFG%.

Για να τα κάνουμε "λιανά" και να μην σας μπερδέψω, ο Παναθηναϊκός ξόδεψε σχεδόν το 30% των επιθέσεων του σε λάθη (βέβαια εκεί και η Real έκανε 17), αλλά από τις επιθέσεις που εκδήλωσε η Real με δίποντα και τρίποντα έχασε στην μάχη των ριμπάουντ σχεδόν τις μισές (!) με αποτέλεσμα σε πολλές από αυτές να δεχθεί καλάθι ή να κερδίσουν φάουλ οι αντίπαλοι και να εκτελέσουν πολύ περισσότερες βολές.

Ο αδύναμος κρίκος των "πρασίνων" ήταν ο Armstrong που στο διάστημα που έπαιξε το επιμέρους σκορ ήταν 2-19 σε μόλις 6:26 λεπτά που έπαιξε.

Αντίθετα ασταμάτητος ήταν ο Σχορτσιανίτης που η επιλογή του προπονητή της "βασίλισσας" να το παίξει ένας-εναντίον-ενός στο low post τον βοήθησε να κάνει "πάρτι" στην αντίπαλη ρακέτα με 23 πόντους με 9/9 δίποντα και 5/7 βολές. Βέβαια δεν απέφυγε τα λάθη (6). Το γεγονός επίσης της κούρασης είναι ένα θέμα, αν και παρουσιάζεται πολύ βελτιωμένος, αλλά αν τελειώνεις τις μισές επιθέσεις της ομάδας σου όσο παίζεις δικαιολογημένα θα υπάρξει κόπωση. Εκεί στο διάστημα της απουσίας του πρέπει να βρεθεί λύση είτε αλλάζοντας το στυλ του παιχνιδιού με τον Armstrong ή τον νεοαποκτηθέντα Lasme. Μένει να δούμε αν η απόδοση του πρώτου ήταν μια κακή παρένθεση και τι μπορεί να κάνει ο δεύτερος.

Ο Παναθηναϊκός έστειλε στο χαμηλό post και τα ψηλά guard του τον Διαμαντίδη, τον Ukic, και τον Μπράμος πράγμα που θα το βλέπουμε πολύ συχνά.

Ο "άνθρωπος των 3.000.000 ευρώ" τον χρόνο, ο πλήρως προσαρμοσμένος πλέον, Rudy Fernandez δεν αντιμετώπισε προβλήματα από το μαρκάρισμα του Maciulis και ξεκίνησε με 10 γρήγορους πόντους τον αγώνα και έβαλε και το κερασάκι στη τούρτα με το εκπληκτικά δύσκολο off balance fade away σουτ στο τέλος. Για αυτό τον λόγο πληρώνεις τόσα χρήματα. Για τα δύσκολα σουτ!

Παρόλα αυτά ο παίκτης βαρόμετρο για τη φετινή Real είναι κατά την γνώμη μου το τρομερό παιδί της ομάδας ο Nikola Mirotic. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν εύστοχος στο μακρινό σουτ έδειξε ότι είναι ο καλύτερος νέος παίκτης στην Ευρώπη και σύντομα θα περάσει στην άλλη όχθη του Ωκεανού.

Η βελτίωση του είναι συνεχής και πλέον δεν εξαρτάται μόνο στο σουτ αλλά παίζει πολύ καλύτερα στο post, αντέχει στο ξύλο και μπορεί να σκοράρει κάτω από συνθήκες πίεσης καθώς πλέον αντιμετωπίζεται σαν κίνδυνος πρώτης γραμμής από το scouting report κάθε αντιπάλου.

Παίκτης κλειδί και ο Llull, αλλά η ανατροπή ξεκίνησε για τους Ισπανούς από τον δαιμόνιο Draper, που είχε 5 κλεψίματα σε σύντομο χρόνο συμμετοχής. Έτσι η επιθετική ισπανική ομάδα μάλλον νίκησε τον Παναθηναϊκό χάρη στην άμυνα της στο δεύτερο ημίχρονο.

Για να επιστρέψουμε στον Παναθηναϊκό το πρώτο του δείγμα ήταν θετικό, το ρόστερ του μόνο φτωχό δεν είναι και είναι θέμα δουλειάς να παραμείνει ανταγωνιστικός και την φετινή περίοδο. Σε αυτή την ομάδα εκτός του ότι εξακολουθεί να παίζει οΔιαμαντίδης, η αναπλήρωση των παικτών που έφυγαν έγινε τηρουμένων των οικονομικών καταστάσεων με αρκετή σύνεση. Πρέπει να περιμένουμε όμως για να έχουμε καλύτερη εικόνα σε μεγαλύτερο δείγμα αγώνων. Αν χρειαστεί έναν παίκτη ή κάποια αλλαγή στην front court της ομάδας θα φανεί στην πορεία.

Στην περιφέρεια ο Ukic κουβαλώντας περισσότερο την μπάλα δίνει ανάσες στον Διαμαντίδη αλλά στο παιχνίδι στο μισό γήπεδο θα πρέπει ακόμα να υπάρχει δημιουργία από τον Έλληνα guard. Μια ισορροπία στην εναλλαγή ρόλων δηλαδή. Ο Κροάτης έχει πολύ ταλέντο και με το ύψος του μπορεί να τελειώσει αρκετά drive διασπώντας τις αντίπαλες άμυνες. Βοήθεια άλλωστε θα πάρουν και από τον Kitchen.

Θεωρώ ότι ο Μπράμος θα είναι πολύ καλός στον ρόλο του, και περιμένω περισσότερα από τον Maciulis. Ο Panko έχει εμπειρία και ικανότητα και θα φανεί στην πορεία. Με την ικανότητα που έχει να βάζει την μπάλα στο παρκέ αν ευστοχήσει στα μακρινά σουτ μπορεί να παίξει άριστα τον ρόλο του stretch four. Σταθερή αξία ο Τσαρτσαρής.

Το ευχάριστο στον Παναθηναϊκό είναι ότι κανείς δεν έδειξε ευχαριστημένος με την "καλή εμφάνιση" και όλοι καταλαβαίνουν το μέγεθος και την δυναμική της ομάδας που εκπροσωπούν. Ο χρόνος θα δείξει που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα που είναι σε χρονιά χτισίματος με 11 νέους παίκτες αλλά και προπονητή.

Οι υπόλοιποι

Οι εκπλήξεις της εβδομάδας ήταν η νίκες της Olimpija που είχε να νικήσει εκτός έδρας πολλά χρόνια εναντίον της Cantu με 84-71, και η Alba που πέρασε με 92-82 στην έδρα της μεταλλαγμένης Siena.

Η CSKA τα βρήκε σκούρα καθώς νίκησε 75-73 την Lietuvos βασιζόμενη στον οίστρο του Wheems με τους 6 πόντους στο τελευταίο λεπτό αλλά και ένα καθοριστικό κόψιμο, ενώ η Barcelona καθάρισε εύκολα με 72-60 την Bamberg και η Maccabi τηνUnicaja Malaga με 85-80. Από τις τούρκικες ομάδες η Fenerbahce Ulker νίκησε την Khimki 92-80, δείχνει να έχει τις δυνατότητες αλλά ακόμα δεν είναι στην κατάσταση που θα ήθελαν οι Τούρκοι ούτε ο Batiste αλλά ούτε και ο Andersen.

Η Anadolu Efes έχασε στο Μιλάνο από την Armani η οποία δείχνει καλύτερη αλλά το ερωτηματικό της παραμένει το βάθος του πάγκου της. Άλλωστε με 15 στα 28 τρίποντα κερδίζεις αλλά δεν γίνονται θαύματα κάθε μέρα. Οι Τούρκοι χωρίς τον Tunceriπαραμένουν προβληματικοί.

Εύκολη νίκη για την Besiktas εναντίον της νεανικής Partizan (11 !!! από τους 14 παίκτες στο ρόστερ είναι γεννημένοι μετά το 1990), με 81-65 αλλά και της γεμάτης Λιθουανούς Zalgiris Kaunas εναντίον της Cedevita Zagreb με 90-62. Τέλος η Chalonνίκησε την Prokom με 81-74.

Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική και πολύ καλύτερη σε ποιότητα, γιατί οι ομάδες θα βρίσκουν τον ρυθμό τους. Έτσι θα έχουμε πολλά περισσότερα στοιχεία να αναλύσουμε αφού το δείγμα των αγώνων θα μας επιτρέπει να καταγράφουμε περισσότερα πράγματα.